De corner van Ypenburg was nagenoeg perfect, de ONR-goalie stond aan de grond genageld en de defensie kon louter toekijken toen Menno Pot van dichtbij binnen knikte. 1-0. De door de regen doordrenkte aanwezige supporters zagen het, Groen Geel voelde het: dit wordt niet meer weggegeven. En zo geschiedde. Aanstaande zaterdag is het zo ver. De finale van de nacompetitie, de weg naar de tweede klasse. En of wij er klaar voor zijn.
De wedstrijdspanning is voor de wedstrijd ver te zoeken bij de heertjes van Groen Geel. Uiterst relaxed komt eenieder binnengedruppeld. Bakje koffie hier, croissantje daar. Ypenburg is zoals wel vaker dit seizoen diep onder de indruk van de kledingstijl van Mathijs Lindemulder. Toegegeven, hij mag er zijn. Oversized tee, straight fit jeans, een nonchalante pet en Salomon-sneakers maken de look compleet. “Wauw, is dit Kaube 2.0? Sinds hij weer vrijgezel is, is hij niet te houden. Wat een harde drip’’, luidt het jaloersmakend uit de mond van de kleine makelaar uit Coevorden.
Ondertussen maakt ook Sebastiaan Meijwaard zijn entree. Hij fietst regelrecht langs zijn teamgenoten en parkeert zijn Swapfiets linea recta in de kleedkamer. Het slot is kapot. Ruben Ludwig ziet het tafereel met lede ogen aan. “Wat is dit voor ongein? In mijn tijd kocht je ’s nachts voor vijf gulden een fiets van een zwerver en daar deed je vervolgens twee jaar mee. Meneertje tikt maandelijks 20 euro af voor een leenfiets. En dan morgen weer klagen dat het Tikkie pas na de stufi kan worden betaald. Sowieso ben ik meer voorstander van eigen bezit dan van huren. Ik moet nodig een woordje met Bassie spreken, want dit gaat niet goed zo.”
Een aantal is wel met de wedstrijd bezig. Onder hen Menno Pot en Joël Brandsma. De backies van dienst – Menno uiteraard op links, Joël vanzelfsprekend op rechts – zijn dit seizoen on fire met respectievelijk vijf en vier doelpunten. Met name Menno heeft een goed gevoel over de wedstrijd. “Ik leef voor dit soort wedstrijden. Al die uren in de gym komen op zo’n moment van pas. Ik heb zo’n gevoel dat ik vandaag topscorer ga worden. Hoeveel heb ik er nodig, twee, drie? Hoe dan ook, laat die wedstrijd maar komen.”
Dan de wedstrijd. De tactiek is duidelijk. ONR mag het spel maken. Daar maakt het gretig gebruik van. Onder leiding van middenvelder Rik de Boer nemen de gasten uit Roden het heft in handen. Via de flanken probeert ONR gevaarlijk te worden. Een aantal keren, met name via de linksbuiten met de prachtige naam Joseph Duku Dima, duikt ONR gevaarlijk voor het doel van Groen Geel op. Tot een doelpunt leidt het niet. Aan de overkant krijgt Durk Noordmans een enorme schietkans. Zijn poging eindigt echter jammerlijk op het trainingsveld van de FC. Volgende keer beter, Durk.
In de tweede helft neemt Groen Geel langzaamaan de controle over de wedstrijd. Nick Kamst kopt een voorzet van Ypenburg tegen de binnenkant van de paal. In de 78e minuut volgt de beloning. Menno Pot staat niet voor het eerst dit seizoen een voorzet tegen de touwen. Het gebruikelijke vingertje in de lucht. 1-0. Dit wordt niet meer weggegeven.
Dat de kantine vanwege de nieuwe vloer is gesloten, mag de pret tijdens bescheiden feestje na afloop niet drukken. De halfkoude blikken bier smaken als een versgetapte IJwit. Overwinningspils. Ze smaken vooral naar meer. Meer bier, dat later die avond in Blokes, de Oblomov en Bar Players werd gevonden, maar bovenal naar nog één overwinning. Nog één keer alles geven. De Kring op de banken. Met iedereen, of je nou op het veld staat of op een vakantieadres in Portugal bent. Laten we Groningen groengeel kleuren. Never give up.