18 doelpunten tegen, slechts 8 doelpunten voor en 3 schamele punten. De keiharde cijfers spreken boekdelen voor de manschappen van hoofdtrainer Willem den Hartogh en speler/assistent-trainer Johan Molenaar. Kleine pijntjes, chronische blessures en weekendjes weg zorgden voor grijze haren bij de hoofdtrainer en leidde er zelfs toe dat Groen Geel in de ontluisterende bekerwedstrijd tegen vierdeklasser Middelstum (1-5) een halfuur met tien man op het veld stond. En nee, de scheidsrechter had geen rode kaart getrokken. De terechte vraag luidt: is Groen Geel klaar voor de competitie na de aller slechtste voorbereiding in de historie van de club? Volmondig geven wij het enige juiste, nimmer bescheiden antwoord: natuurlijk zijn wij dat.
Met veel bombarie werden de nieuwe spelers voor dit seizoen afgelopen zomer aangekondigd. Die ene vette vis werd met nog een luider tromgeroffel gepresenteerd dan die andere voormalig bijna ex-prof. Millar, Mennega, Noordhof, Pikkemaat en Bakker: aan de namen lag het zeker niet. Daar tegenover stond het voelbare (tijdelijke) gemis van voorzitter Tempelaar, nieuwbakken papa Knotters en de reislustige mandekker Bart Kranenborg. De Kraan vertrok voor een werkreis naar Australië: Craney in Down Under. De eerste weken aan de andere kant van de planeet waren op z’n zachtst gezegd even wennen voor Bart. De afwezigheid van de zachte knuffels van vriendin Middy, die over een tijdje bij haar partner aansluit, liet zich voelen. De eenzaamheid nam dusdanige vormen aan dat Bart zijn naamgenoot Bart Vriends, die ook in Adelaide vertoefd, een bericht besloot te sturen. “Jo Bart, zin in een bakkie? Ik ben fan van je podcast. M’n maatje Sebastiaan heeft z’n scriptie over podcasts geschreven, dus ik kan je gratis tips geven. Hoe denk je erover?” Vooralsnog bleef een antwoord uit, maar wij sluiten niet uit dat Vriends – die ook zonder vriendin zit – op het aanbod van Kraan besluit in te gaan. Wordt vervolgd.
Ondertussen maakte een van de nieuwelingen, Dennis Bakker, zich vooral druk om het Openingsfeest. “Komen de damesteams ook? Moet ik in het groen? En moet ik ook een rietadt trekken?” Nadat op alle drie de vragen bevestigend was gereageerd, besloot hij alle eerder gemaakte plannen voor die zaterdagavond in te trekken en alle ballen op het Openingsfeest te gooien. Wij zijn heel benieuwd naar zijn prestaties. Het schijnt dat Nick Kamst Dennis onder zijn hoede neemt. De smoothboy van het team weet als geen ander hoe je zulke avondjes moet aanpakken. Ook Johan Molenaar zal in ‘zijn’ hoekje klaarstaan voor een advies op maat. Naar verwachting zullen Meijwaard, Lindemulder en Steenkamer hem uiteindelijk de weg wijzen naar Het Pakhuis, als de lichten in de kantine gedoofd zijn. Dat wordt smullen geblazen.
En goed nieuws: Ruben Ludwig liet zijn gezicht weer zien op het veld! Afgetrainder dan ooit en met hagelwitte nieuwe schoenen werkte El Capitano zich een uur in het zweet. Wij verwachten hem over enkele weer terug in de wedstrijdselectie. Verdedigers en scheidsrechters in de 3R klasse zijn alvast gewaarschuwd. Last but not least willen we het nog even hebben over de grootste aanwinst van afgelopen. Niet Millar of Mennega, maar Arissen. Tom Arissen. Zijn eerste volledige trainingsweek was werkelijk verbluffend. Van vernuftige steekpasses tot indrukwekkende rushes met de bal aan een touwtje bevestigde ons vermoeden: ‘ons’ Frenkie is back.
Aduard-uit dus. Van de laatste vier ontmoetingen gingen er drie gewonnen. Een aardige track record. In het seizoen 2020/21 was het uitgerekend Den Hartogh die met een snoeiharde kopbal de eindstand op 2-4 bepaalde. Ook vorig seizoen ging het na een sterk begin van Aduard uiteindelijk van een leien dakje voor Groen Geel. Ondanks een rode kaart voor Ypenburg (kan gebeuren) werd het 1-4. En ondanks dat behaalde resultaten in het verleden geen garantie bieden voor de toekomst, klampen wij ons hier maar aan vast. Wat moeten we ook anders. Want ook dit seizoen geldt: Groen Geel is on fire.