Soms maak je van die momenten mee waar je je hele leven aan zult terugdenken. Afgelopen zaterdag beleefde Joris Steenkamer er zo een. In de 90+2 minuut schoot hij het vlaggenschip met uiterste precisie langs stadgenoot en concurrent Lycurgus. 2-3. Een onvergetelijke remontada van de mannen van Willem den Hartogh, want bij rust stond het 2-0 voor de gastheren.
Heel even hingen de koppies naar beneden tijdens de rust. Met nadruk op even. Na een paar minuten ging de knop op. 2-0, who cares? Groen Geel is wel vaker teruggekomen vanuit schier onmogelijke hoek. Wat te denken van Noordwolde-uit in 2019. Bij rust keek de equipe van Neal Haan tegen een dramatische 3-0 achterstand aan, maar het enige dat Haan destijds zei was dat we uiteindelijk toch wel gingen winnen. En zo geschiedde. 3-4. Nota bene Willem den Hartogh himself knikte vlak voor tijd de gelijkmaker tegen de touwen.
Terug naar 2024. Drie spelers van de selectie die in 2019 bij Noordwolde won, staan nog steeds op het veld. Althans, op de training. Ruben Ludwig, Johan Molenaar en Koen Olde Monnikhof begonnen allen op de bank tegen Lycurgus. De ‘duurste bank ooit’ werd gecompleteerd door (bijna-) dertigers Mathijs Lindemulder, Nick Kamst, Robin-Paul van den Heuvel en Joris Steenkamer. Onthoud die laatste.
De eerste tien minuten waren voor Groen Geel. Twee kopballen van Melle Gebben vlogen over het doel. Vanaf dat moment kwam de klad erin bij Groen Geel. Het werd afgetroefd door het fel spelende Lycurgus, dat loerde op de counter. Met name Dylan van der Spoel bezorgde de groengele defensie nachtmerries. In de 33e en 41e minuut was het raak voor Lycurgus: 2-0 en daar was niks op af te dingen.
Hoe anders was dit na rust. Molenaar, Lindemulder en Kamst mochten het veld betreden. Dit sorteerde het juiste effect. In de 52e minuut was het raak via Stan Ypenburg. Het persbericht naar aanleiding van zijn contractverlenging had de kleine middenvelder op scherp gezet. “Hoezo, ‘in potentie’ de beste speler? De helft van de selectie mag mijn veters nog niet eens strikken. Enkel Tom Arissen kan mijn niveau naderen, misschien soms zelfs overtreffen, maar hij is blessa. Jullie moeten niet zoveel praten.” Was getekend, Stan Ypenburg. Toegegeven, zijn vrije trap was formidabel. Het vingertje op de mond bij het juichen was, op Stan na, een raadsel voor iedereen. “Ze moeten mij al de hele wedstrijd hebben. Nogmaals, ze moeten niet zoveel praten”, verklaarde hij na afloop.
Het was Melle Gebben die Groen Geel langszij schoot. De sterk spelende spits prikte na een lange periode van droogte eindelijk weer eens raak. Zijn vriendin Fleur was door het dolle heen met de bijdrage van haar liefde. “Alleen de allergrootsten staan op op het moment dat ze het hardst nodig zijn”, verklaarde zij na afloop. Toegegeven, daar hebben wij niets tegenin te brengen. Maar de aller allergrootste zat op dat moment nog op de bank.
Het laatste kwartier mocht hij opdraven, onze Stonechamber. Iets dat je aan hem wel kunt overlaten. Bijna geruisloos transformeerde hij de afgelopen maanden van een anonieme bankzitter tot een grote speler. Vorig seizoen zat hij niet lekker in zijn vel. Hoe anders is dat dit seizoen. Sinds hij de Groen Geel Darts Open titel binnensleepte is hij niet meer te stoppen. Het succes steeg hem bijna naar zijn hoofd tijdens de Biermarathon, toen hij bij de start de koppositie pakte en deze pas afstond toen het bier er bij Café De Zolder aan de verkeerde kant weer uit kwam.
Maar Joris zou Joris niet zijn als hij bij de pakken neer ging zetten. Hij rechtte zijn rug, sprak zichzelf bemoedigende woorden in en stormde het veld in. In blessuretijd kwamen alle pieken, dalen, teleurstellingen, verdriet en vreugde van de afgelopen twee jaar eruit bij dat ene schot. Met links nota bene. De keeper was kansloos. 2-3. Juichen. Wat een ontknoping. Kippenvel.
En hoewel de scheidsrechter dacht dat we aan verlenging deden, hield Groen Geel stand. De remontada was compleet. Dat Helpman uit bij Zuidhorn in de laatste minuut verloor, was extra lekker. De titelstrijd ligt nog volledig open. Liefst vijf teams kunnen nog aanspraak maken op de schaal. Komende zaterdag wacht de kraker tegen Helpman. Wij zijn er klaar voor.