Rebirth. Reborn. De ommekeer. De stukjesschrijvers van Groen Geel 1 kwamen eind 2023 superlatieven tekort. Het leek allemaal zo mooi midden december. De opmars van de Den Hartogh-boys was opzienbarend. Vijfmaal winst op rij. Lijstaanvoerder Helpman geveld in eigen huis. En als summum op winterkamp naar Ameland om in de sneeuw de puntjes op de i te krijgen.
De balans na de winter? Twee verliespartijen. Komende zaterdag wacht de thuiswedstrijd tegen The Knickerbockers, beter bekend als de jeugdafdeling van Groen Geel. De schooljongens kwamen net als hun vermogende senioren matig uit de winterstop. Verlies bij Veendam, een gelijkspelletje tegen Zuidhorn. Wat rest is een vijfde plek, met als kanttekening dat zowel Onstwedder Boys (wtf), Aduard als Zuidlaren de adolescenten van Freddy Strating nog kunnen inhalen op de ranglijst. De vraag is hoe hard Job Jobse erin heeft gehakt bij jongens als Steijn Bloembergen, Pim Boitelle, Friso Tonckens en – de man met de heerlijke naam – Sweder Jacobs. De naam Sweder staat voor ‘krachtige soldaat van de mensen’. Komen wij aan met Durk Noordmans, Johan Molenaar en Sievert (één zwaluw maakt nog geen) Zomer.
Sneeuwrijk Ameland
Het spreekwoord hierboven kunnen we linea recta aan de Den Hartogh-boys koppelen. Vol goede moed toog het heerschap begin januari af naar het fraaie Friese Ameland. Via Instagram Stories was alles te volgen, inclusief nachtelijke escapades. Trainen, een oefenpotje tegen de plaatselijke Geel Wit (0-4) en daaromheen werken aan een stukje teambuilding. Dat klinkt goed. Dat het nét dat weekend sneeuwde was natuurlijk koren op de molen voor de selectie. De lijnen uitzetten in de sneeuw: daar kun je mannen als Melle Gebben en Nick ‘Kroketten’ Kamst wel voor wakker maken. Toch kunnen we vaststellen dat de chaos van het weekendje Ameland voor enige anarchie heeft gezorgd. Een oude kwaal lijkt op te duiken, want waar is het vrije voetbal en het scorend vermogen gebleven?
Nonchalance
Drie goaltjes. Daar moeten Koen, Jermo, Melle en papa in spé Steven het per persoon mee doen. Voor een nonchalante, tijdreizende verdediger als De Knot overigens een wereldprestatie. Over nonchalant gesproken. Heeft de ploeg meer nonchalance en onbevangenheid nodig? Den Hartogh zal niet blij zijn met een dergelijke term. In de periode dat hij als speler het befaamde witzwarte tenue van Drachtster Boys droeg, werd hij geregeld als te nonchalant omschreven. Onachtzaam, achteloos, slordig. In 2009 typeerde een Bedumer verslaggever Willem als volgt: ‘een slippertje van Den Hartogh betekende vlak voor tijd de 2-1 voor CVVB. Al eerder probeerde de middenvelder op zeer nonchalante wijze een tegenstander uit te kappen, wat net goed ging. Ditmaal gleed de flegmatieke Den Hartogh uit, wat zijn ploeg op duur puntverlies kwam te staan.’ Spelers met teveel instructies de wei insturen was volgens ervaren rotten als Ludwig en Olde Monnikhof debet aan de matige seizoenstart. Terwijl de herfst zijn intrede deed, werd er ineens gewonnen én veelvuldig gescoord. De reden? “Voorin kregen we een vrije rol. Ons tactisch murw slaan met aanwijzingen werkt niet. Daar worden sommige jongens nerveus van. Laat ons lekker vrijuit voetballen, dat ligt ons beter”, aldus Koen, ergens begin december.
Balans vinden
Heeft Willem op Ameland teveel regels bedacht? Zijn de vrije rollen weer naar de achterkant verdwenen? Of is er op Ameland juist teveel chaos gecreëerd? Dat laatste zou zomaar kunnen. Zitten Floortje van Kampen en tijger Aisha Rutte rent free in het hoofd van enkele selectieleden? Terwijl De Knot in de Lichtboei reisfoto’s aan het vrouwelijk schoon toonde, wilde Willem in hartje discotheek vier Noord-Hollandse dames imponeren met het kansloos demonstreren van deadlift- en bokstechnieken. Ondertussen vloeide de cola plus als vanouds en was een voltallig GHBS-team op de hoogte van het bestaan van Jelte van den Berg. Na afloop hadden de dames het echter louter over mooiboy Kroketten Kamst en zijn protegé Melle ‘ik scoor alleen buiten het veld’ Gebben. De sterren van de Lichtboei straalden als nooit tevoren. De balans nu? Nick liep op Paradigm rond met een mitella. ‘Peesje gescheurd tijdens het zaalvoetbal’. Melle startte na de winter met nul (goals) uit twee. Kruid verschoten op het eiland? En waar Joël over de Weissensee schaatste, Dave louter komt als Josefine het toelaat, Molenaar en kersvers vrijgezel Lindemulder de wereld bereisden, doelman Sebastiaan bij de, komt ie, fucking EO stageloopt, daar heeft energielabelfenomeen Ludwig wederom een fysieke terugslag. Klinkt als los zand. De hamvraag is of meesterbrein Den Hartogh de scheurtjes tijdig kan herstellen of dat het verblijf in de niet al te hoogstaande derde klasse C wéér eindigt in een teleurstelling.
Noa Lang
Voordat we kort ingaan op onze puberende opponenten, zoomen we in op de zelfbenoemde alleskunner van Groen Geel. Stan Ypenburg. Het grootste succes bij Groen Geel van de tevens zelfbenoemde vastgoedmanager van 050Vastgoed (preses Ludwig: “Stan is een simpele accountmanager, niets meer en niets minder”) was een gewonnen padeltoernooi onder zijn teamgenoten. De loting verrichte de beste man uiteraard zelf. Geheel toevallig deelde Stan zichzelf middels een warm balletje in bij de beste padeller van de selectie: Jermo Verbeek. Verbeek, de Messi van de padelbaan, nam de Noa Lang van Groen Geel op sleeptouw, met toernooiwinst als gevolg. Allemaal leuk en aardig, maar wanneer gaat Stan de derde klasse C heet maken? Eén goaltje vooralsnog. Preses Ludwig: “Ik kom uit de tijd dat we bij Groen Geel spitsen hadden die er rustig 25 maakten, aangevuld met aanvallende middenvelders die minimaal tien keer het net wisten te vinden.” Als je al verregaande stress hebt van het uitzoeken van een paar wandelschoenen voor een hip winterverblijf in Zuid-Afrika, hoe ga je dan opponenten imponeren? De uitdagingen nemen toe. Krijgt Den Hartogh Stan Ypenburg weer aan het voetballen?
TKB
En ach, The Knickerbockers. Wat moet je erover zeggen? Toen TKB in een ver en grijs verleden nog TKB was, liepen geprezen Groen Gelers als Noordmans (‘Schurk’), Knipmeijer (‘Snip’) en Den Hartogh (‘Opa’) er rond. Zouden de voetballende feuten weet hebben van Willem; de man die met TKB ooit vijfde werd in een eerste klasse met ACV en ONS Sneek en het veld deelde met fenomenen als Henk Strijker (‘De Tank’), Yannick Abrahams (‘Beenham’), Nanning Maas Geesteranes (‘Anus’) en Hugo Odding (‘Matras’). Het waren de jaren dat TKB – zeker in eigen huis – te boek stond als een schier onneembare vesting, vol studenten met twijfelachtige reputaties. Tegenwoordig komt het enige gevaar van de 21-jarige aanvalsleider Dennis van Roeden, goed voor (Melle, lees je mee?) dertien treffers. De mooiste bijnaam is voor Tobias Stel. De knaap die in het dagelijks leven student Biomedical Sciences én Cocktail worskhopleider bij Hemingway’s is, wordt door zijn klasgenootjes Milfhunter genoemd. Hier willen we meer van weten. Tot zaterdag! Voorspelling? 1-0, Koen.