Loppersum. De club die qua uitstraling lijkt op het Barcelonese blaugrana, maar qua instelling meer wegheeft van het Getafe van José Bordalás. En dat is een compliment. Met een krappe selectie weten de Lopsters jaar na jaar mee te doen in de top van de derde klasse C. Ook dit seizoen, want de ploeg komt morgen (aftrap 15.15 uur) als gedeelde nummer drie naar Corponello.
Dankzij de stabiele prestaties in 3C loopt de club als een rode draad door de carrière van menig Groen Geler. Het wordt een weerzien van oude vrienden. Van den Berg en Buikema. Kranenborg en Dijk. En natuurlijk Koentje en Danhof, de twee grijze duiven onder elkaar. De één letterlijk, de ander spreekwoordelijk.
Ook voor aanvoerder Ludwig is Loppersum een speciaal duel. ‘‘Wanneer ik op maandag de naam Loppersum op Voetbalnoord zie staan, kriebelt er iets bij mij. Een soort never give up-gevoel, maar dan in het kwadraat. En mijn gedachten dwalen altijd af… Naar die ene lentemiddag in mei van het jaar 2015.’’
Die ene lentemiddag in mei 2015. Het hoogtepunt uit de geschiedenis van Groen Geel. Na een klinkende zege in Loppersum (6-0) pakt het heerschap van Neil Haan de titel in de tweede klasse. Het verslag van die dag laat weinig over aan de verbeelding:
‘‘Feestvieren en Groen Geel gaan al sinds jaar en dag hand in hand. De discobus was het toneel van een weergaloze rit die eigenlijk veel te kort duurde. Song 2 van Blur, de Tsunami, Snap, Nirvana en een breed scala aan zelfverzonnen liederen over de gehele selectie gingen als warme broodjes over de toonbank. Wat. Een. Feest.’’
Promotie. Discobus. Feest. Het is een combinatie waarnaar de equipe van Willem den Hartogh snakt. Ondanks de vele titels en promoties die de spelers op hun palmares hebben staan, heeft alleen Ruben Ludwig met Groen Geel de schaal mogen liften. Een treurig gegeven, aldus Groen Geel-legende Jelle Teitsma:
‘‘In mijn tijd was Groen Geel een verzameling sterren. Voormalige clubs waren ACV, Harkemase Boys, Genemuiden en Be Quick Zondag. Nu zijn we blij met overstappers van SJS, GRC, Nagele en godbetert Be Quick zaterdag. Deze omslag is te zien op het veld, maar vooral gedurende de derde helft. Daar zie je uit welk hout spelers zijn gesneden. Streken zoals Kamst en Noordmans flikten in de Singelier? Dat soort rattentaxi’s hadden wij keihard laten verongelukken.’’
De streken van Kamst en Noordmans. Het is een treffende titel voor een bundel. De wandaden van de twee haantjes onder mekaar zijn bijna niet meer op één hand te tellen. Vooral Noordmans liet zijn teamgenoten na de zege in Zuidhorn zakken. Zes dagen later heeft hij er nog steeds lol om.
‘‘Ik zat heerlijk een pintje weg te tikken in de Singelier, toen mijn telefoon als een malle begon te trillen. Via een speciaal appje kan ik al mijn vrienden en kennissen in de gaten houden. Jelte van den Berg in aantocht, dat is reden voor een notificatie, me dunkt. Als een haas sprong ik op de fiets. Toen ik de bocht om knalde de Helper Brink op, zag ik ze net aan komen tuffen. Dan voel je jezelf een winnaar.’’
Een winnaar zijn. Dat is wat Groen Geel ook nastreeft. Is een titel daarvoor noodzakelijk? De tijd zal het leren. Alleen Helpman móet kampioen worden, een doorstart in de derde klasse zou een enorme deceptie zijn voor de nieuwbakken zaterdagclub. Groen Geel wíl kampioen worden. Aan aanvoerder Gaucho ligt het niet.
‘‘Teitsie heeft gelijk. De echte kerels moeten nu opstaan. Sleurend en strijdend sta ik alvast paraat. Wat zouden die drie punten lekker zijn. Met een heerlijk gevoel de kantine in. En ja, stiekem zullen mijn gedachten dan weer afdwalen naar die ene lentemiddag in mei 2015.’’