Een heel seizoen dat zijn apotheose vindt in één wedstrijd. De finale van de nacompetitie. Groen Geel-Bedum. Dat terwijl het seizoen nog zo kut begon. Lang leek Groen Geel voor spek en bonen mee te hobbelen. Totdat de mouwen werden opgestroopt.
Op een warme Toscaanse zomerdag in 2023 doktert Willem den Hartogh zijn tactiek voor het seizoen 2023-2024 uit. 4-4-2 of 4-3-3, dat moet ’t worden. Attractief voetbal, aanvalsgolf op aanvalsgolf, het publiek op de banken. Bovenal verlangt Den Hartogh één nieuwe kwaliteit van zijn spelers: discipline.
In september geeft Den Hartogh hoog op van zijn nieuwe aanpak: “De clubs waar discipline hoog in het vaandel staat in deze provincie rijzen tot grote hoogtes. Denk aan teams als Velocitas en GVAV. Plezier komt daar niet op de tweede, maar op de derde plaats. Allemaal hebben ze natuurlijk de mosterd gehaald bij trendsetter Be Quick 1887. Voetbal boven alles, dat wil ik ook bij Groen Geel.”
Bij het aanhoren van de plannen van WdH10 klappert Olde Monnikhof met zijn oren. Molenaar gruwelt alsof hij een beker pis opdrinkt. “Geen alcohol meer op vrijdag? Wat een afknapper. Hoe moet dat nou? Voor mij zijn voetbal en zuipen onlosmakelijk met elkaar verbonden. Samen met Durkie vanuit ’t Feest zo het veld op rollen. Werelds.”
Ondanks het verzet drukt Den Hartogh zijn plannen door. Het resultaat? Groen Geel is Groen Geel niet meer. De groengele Renegades, de dwarsdenkers, de outlaws; ze zijn verworden tot makke schapen. Smadelijke nederlagen tegen Veendam, Be Quick, Onstwedder Boys en Zuidlaren volgen elkaar op. Promotie is een ijdele hoop.
Het roer moet om. Oudgedienden als Vogel en Teitsma luiden de noodklok. Laatstgenoemde is geschokt als hij het heerschap van Den Hartogh komt bekijken in Zuidhorn. “Van alle spelers op ’t veld had alleen Meijwaard een kegel. Verder louter jonge juffrouwtjes. Lulletjes lampenkatoen. Kranenborg vertelde trots dat ‘ie om tien uur al op bed lag. Lachwekkend. Ik herken mijn oude liefde niet meer.”
Een select groepje spelers, onder leiding van hoofdsponsor Ruben Ludwig, nemen de alarmerende woorden van Teitsie serieus. In een pittige meeting wordt Den Hartogh achter het behang geplakt. Buiten de lijntjes kleuren, rebelleren, revoltes ontketenen. Typisch groengele waarden worden van stal gehaald. Den Hartogh is uitgespeeld.
Het resultaat mag er zijn. Als een geslagen bokser staat Groen Geel op uit de touwen. Plaats 10 wordt plaats 7, plaats 7 wordt plaats 3. Heel even wordt plaats 3 zelfs plaats 1, maar Helpman is de sterkste in een alles-of-niets wedstrijd. Van opgeven wil Groen Geel echter niet weten. Nooit.
Nacompetitie. In de stijl van Gaucho wordt Hoogeveen op wilskracht afgetroefd. Een ronde later mag ONR even denken dat ze lekker in de wedstrijd zitten, maar uiteindelijk staat er 1-0 op het scorebord. Jelte van den Berg, gepokt en gemazeld als voetballer, weet dat het goed zit.
“We zijn terug naar de basis gegaan. Fuck discipline. Leve de creativiteit. Onze comeback doet me denken aan een liedje. Renegades. Normaal ben ik Mr. Brightside, maar nu zit dit in m’n hoofd. Zaterdag wordt onze dag, onze tijd is aangebroken.”
En of het tijdperk van Groen Geel is aangebroken. Mocht het zaterdag onverhoopt mislopen, dan is 3C volgend jaar alvast gewaarschuwd. Groen Geel is terug, Groen Geel is on fire. Wat een seizoen, nu al.
De volley van Stonechamber. De flipperkast van Stonechamber. De kopbal van Pot. De penal van Bassie. De lange bal van Craney. De dubbel 5 van RP. De kaaklijn van Cassa. Stan als Chief Assistant Officer bij Vastgoed 050. Gaucho & Sikkom. Sievert & Ameland. De contractverlenging van Noordmans. Kamst op Wolter Wolthers. De terugkeer van Tom. Jopie die zijn hoekje af en toe verlaat. De opbloeiende liefde tussen Teensma en de trainert. De Portugese chimi’s van Slomp. Dave die steeds vaker komt trainen. Tempelaar en z’n vloer. De Knot in de spits. De Elfstedenstunt van Jo. De pa van Shko. Koen als Poortman. De wederopstanding van Gebben. Jermo’s groengele liefdesverhaal. Jelte idem dito. Kaube die weer van het leven proeft.
Het ingrijpen van Gaucho heeft Groen Geel weer tot leven gekust. Zaterdag wacht Bedum. We zullen ten strijde trekken zoals Groen Geel betaamt. Niet omdat het moet, maar omdat het mag. Never give up.