Den Hartogh krijgt weer wat lucht

Nu al een ware degradatie knaller op Corponello vandaag. De mannen van Groen Geel trainer Willem de Hartogh hadden tot vandaag nog maar een schraal puntje binnengeharkt, met evenveel doelpunten. Joël Brandsma tekende voor deze eer. Ondanks de 1-0 overwinning blijft ‘Joey’ de enige GG’er met statistieken. Groen Geel onwaardig volgens clubheld en oud-trainer Neal Haan. “Ieder weekend kijk ik naar de uitslagen en verwacht een belletje met de vraag wanneer ik de club weer uit het slob mag trekken. Niks vernomen! Waar heeft Den Hartogh zoveel krediet mee verdiend? Nul prijzen, lelijk voetbal en slecht wisselbeleid.” Den Hartogh wist dus wat hem te doen stond. Drie punten! Linksom of rechtsom!

Voor de voetballers was het een heerlijke dag vandaag. Een aangename 15 graden, met in de ochtend mistbanken en miezerregen, wat resulteerde in een heerlijke snelle grasmat. Het was voor de oefenmeester van GG wederom passen en meten, maar wel met iets meer wissels dan de afgelopen weken. Alsnog stond er een fortuin aan spelers achter de hekken, wachtende tot ze weer fit genoeg zijn om te mogen spelen. Wat een kapitaalvernietiging!

Groen Geel begon sterk aan de wedstrijd met hoog druk en eigenlijk geen enkele speler die onder een 7 speelde. Het eerste gevaar kwam van Dennis Bakker, zijn harde schot kwam helaas recht op de keeper af. In de 10e minuut een corner voor GG. Jacob Ritsema, sinds deze week met een zeer hippe ijsblauwe wandelstok. “Mijn vorige stok heb ik in Turkije laten liggen, maar ijsblauw schijnt de modekleur van het jaar 2025 te worden”. Hij voorspelde de 1-0. Deze goal kwam alleen niet door een GG’er. Via twee spelers van DVC en middels een schot tegen eigen hoofd aan, viel de bal (on)gelukkig tegen de touwen. Den Hartogh in extase! “Jelte warmlopen en alles op slot achterin.” Rustig trainer, we zijn net begonnen en langer dan 5 minuten gaat hem niet worden vandaag, aldus Van Der Berg. “Jezus wat gaat die tijd langzaam als je voorstaat, sorry, moet er weer even aan wennen.”

In de 14e minuut had Joël zijn doelpunten aantal kunnen verdubbelen, maar de bal kwam net niet helemaal lekker voor zijn voeten. Niet veel later weer een kans, een zeer scherpe voorzet op spits Melle Gebben, die ook goed afrondde, maar waar de keeper van DVC uitstekend redde, zei het met wat geluk. Vlak voor rust nog een prachtig beeld waarbij een reiger over het gehele veld zweefde. Het leek alsof hij wilde landen op de lat, maar helaas koos hij toch voor het dak van de kantine.

Eindelijk de rust in met een voorsprong. Maar Den Hartogh was nog niet tevreden. “We kunnen beter en we moeten beter.”

De tweede helft verliep iets stroperiger dan de eerste. DVC probeerde wel, maar werd eigenlijk nooit echt gevaarlijk. Kwamen ze er wel door dan stond daar altijd sluitpost Meijwaard nog om de nul te bewaken. Maar op één zeer knappe redding na bleef het voornamelijk rustig voor zijn goal. Melle Gebben, die nog altijd hongerig op zoek is naar doelpunten, was er in de 50e minuut zeer dichtbij. Vol power haalde hij uit, maar helaas raakte zijn schot de paal vlakbij de kruising. Zonde, het was je gegund! Geen doelpunten maar wel een uitstekende wedstrijd.

Dat gold eigenlijk voor iedereen vandaag. Shko en Bram hielden alles potdicht en brachten rust in het spel. Bram, die tegen zijn oude clubje speelde, deed de naam Bart Kranenborg voor het eerst verdwijnen dit weekend. “Who is Crane? Er is maar één Bram. Ik ben nog lang niet op mijn top.” Waren enkele random korte oneliners van de oud Damster. Ypenburg die eindelijk weer eens als vanouds met passes strooide en bijna de hele wedstrijd zijn mond dichthield. Klasse Stan, mag ook weleens gezegd worden. Joris Steenkamer die letterlijk voor drie liep. Wat een meters heeft die man gemaakt. Het pure voorbeeld van je teamgenoten helpen. En Noordmans!? Mijn god, laat zijn vriendin en familie alsjeblieft ieder weekend komen kijken, hij zweefde net zo mooi over het veld als die ene reiger.

Zo’n twintig minuten voor tijd mochten Kevin en Kaube warmlopen. Laatstgenoemde ietwat onwennig. “Moet ik een hesje aan? Of kan het zo in het zwart ook wel?” Sinds zijn ‘buikje’ merk je de onzekerheid toenemen. “Ach man, living de life, Cyprus, Londen, het kan mij niet gek genoeg. Maar eens, er moet wel wat af.” Beide spelers vielen uitstekend in. Mennega was nog zeer dichtbij de 2-0. Na een prachtige solo had hij beter voor eigen succes kunnen kiezen.

Kortom een echte teamprestatie vandaag wat smaakt naar meer. Spelers worden langzaam aan fit en voor marathons wordt het te koud. Dit smaakt naar meer.

"*" geeft vereiste velden aan

Wat wil je?*
Kies nog iets*