Na de eclatante 6-1 overwinning op concurrent HFC ’15 twee weken geleden, is Groen Geel wederom met een grote overwinning aan de haal gegaan. Angstgegner Noordwolde werd op Corponello met 4-1 verslagen. Het was slechts het voorproefje van legendarische avond, want het Letterfeest stond op het programma. De goede vorm van de afgelopen weken werd in de nachtelijke uurtjes overtuigend meegenomen, want ook op de dansvloer bleken de heertjes van het vlaggenschip de baas.
Dagen, weken, nee maanden werd er al gesproken over het Letterfeest. Vooral de nieuwelingen die overkwamen van Be Quick 1887 uitten hun nieuwsgierigheid geregeld. “Fietste Rik Spekken een aantal jaren geleden echt de sloot in, vóórdat het feest überhaupt was begonnen?”, vroeg Frank van Veen zich af. Sebastiaan Meijwaard was vooral benieuwd naar de fratsen van zijn voorganger Jeroen Vogel, die zeven levens in het eerste van Groen Geel kende en waarvan een achtste niet is uitgesloten. “Ik heb gehoord dat hij ooit van Fruitautomaat verkleed kwam. Wat een legend. Zo’n status heb ik nog lang niet bereikt.”
Ondertussen kon trainer Willem den Hartogh maar weinig met de steeds gespannen wordende koppies van zijn pupillen. De drie punten tellen en niets anders. Daarom verbood hij zijn spelers om voorafgaand aan de wedstrijd de woorden Letterfeest en zuipen of een variant daarop in de kleedkamer hardop uit te spreken. De woorden halfspaces, wingbacks, restverdediging en gestaffeld drukzetten waren daarentegen wel geoorloofd. Den Hartogh had zijn spelers gedurende de trainingsweek zoals altijd weer doodgegooid met tactische analyses en gewenste looplijnen. Bij een aantal jongens brak het zweet bij het openen van de bestanden gigantisch uit. Patrick Smit, Frank Veenhof en Sievert Zomer besloten daarom gemakshalve met het tweede mee te doen. Durk Noordmans kon de tactische vernuftigheden van zijn trainer wél waarderen. “Mijn spel is gemaakt voor 1-3-5-2. Geef het balletje maar aan mij en ik steek die jonge gasten voorin keer op keer weg. Geef ik je op een briefje. Rond 70 minuten los ik Johan Molenaar waarschijnlijk af, die de middenvelders van Noordwolde dan van het kastje naar de muur heeft gespeeld.”
Het was Dave Knipmeijer die de ban brak aan het einde van de eerste helft. Op aangeven van Stan Ypenburg volleerde hij randje zestien schitterend raak. Ouderwets ravend op de linkerflank was Knipmeijer continu een plaag voor de defensie van Noordwolde. Na de thee kwam Groen Geel matig uit de startblokken. In plaats van door te drukken, kroop er angst in het spel. Tien minuten na de rust leidde dit tot de gelijkmaker. Doodse stilte overheerste op Corpus. Het zal toch niet dat de avond in het water valt? Den Hartogh, die een avond vrij had gekregen en dus wel zin had in een feestje, zat met de handen in zijn piekhaar. Wat nu? Verse krachten zaten op de bank. En niet de minste. Als eerste bracht hij Jelte van den Berg en Ruben Ludwig, die ten faveure van Rik Slomp op de bank zat, binnen de lijnen. De wissels deden Groen Geel zichtbaar goed. Melle Gebben zette Groen Geel met een rake schuiver op een voorsprong. Daarmee was het verzet van Noordwolde gebroken. Ruben Ludwig zorgde met de 3-1 voor het hoogtepunt van de wedstrijd. Hij wipte de bal op, lobde het leer nogmaals over een verdediger en schoot vervolgens kiezelhard raak. Een kunststukje. De aanvoerder besloot daarna bijna zijn middelvinger richting zijn trainer op te steken, maar op het nippertje bedacht hij zich. Het teamproces is heilig.
Het slotakkoord was voor Stan Ypenburg. Nadat Janco van den Bergs met zijn kopbal nog op de doelman van Noordwolde stuitte, kopte de ‘kleine tuinkabouter’, zoals zijn collega Nick Kamst hem liefkozend noemt, wél raak. Een unicum voor Ypenburg, daar koppen met zijn 1.40 meter niet zijn specialiteit is. Bij een stand van 4-1 floot de scheidsrechter voor het eindsignaal. Meters bier, een cola voor Janco en een Rivella voor Rik gingen door de kleedkamer. ‘Noodgeval’ van Goldband knalde uit de speakers. Drie minuten na de wedstrijd ging het al lang niet meer over die ene geweldige redding van Meijwaard, de wereldgoal van Ludwig of het eerste doelpunt van Ypneburg. De avond zou de echte wedstrijd van de zaterdag worden.
Onder andere Toetanchamon, tandartsen, travestieten en een dozijn aan tennissers waren aanwezig op het Letterfeest, maar vielen letterlijk en figuurlijk in het niet bij Slompie. Verkleed als reusachtige Tyrannosaurus Rex stal hij de show in de kantine en waren er weinig dames die niet met hem wilde tongen. De rest van de avond had alles wat een avond bij Groen Geel moet zijn. Het bier en de BeCo vloeide rijkelijk en zelfs Willem den Hartogh ging met de voetjes van de vloer.
Met nog maar twee punten achter koploper Grijpskerk doet Groen Geel weer volop mee om de bovenste plekken in 3C. Tel daar de uitgebalanceerde selectie en de goede sfeer binnen het team bij op en je kunt concluderen dat de zon schijnt op Corponello. Volgende week staat de uitwedstrijd tegen jeugdafdeling The Knickerbockers op het programma. Wij kijken er nu al naar uit.
