Bij velen lag de overwinning van vorig seizoen tegen HFC nog vers in het geheugen. Om meerdere redenen welteverstaan. Zo werd er destijds ongenadig hard uitgehaald (12-1 Groen Geel), was het het officiële competitiedebuut van trainer Richard Poortman én vond de wedstrijd plaats na een memorabele avond in Koekange waar Steum K. in het huwelijksbootje stapte. Deze editie tegen HFC vertoonde opvallende gelijkenissen met de wedstrijd van toen. Ook deze keer bezocht een deel van de selectie een trouwfeestje op vrijdag. Maar belangrijker nog; ook deze keer domineerde Groen Geel de wedstrijd van begin tot einde.

De hele week werd er uitgekeken naar de wedstrijd tegen HFC. HFC toonde zich in de wedstrijden hiervoor een ploeg met titelaspiraties én voerde het de ranglijst aan. Opvallend goede resultaten werden geboekt tegen onder andere Loppersum en Velocitas. Toch bestond er bij Groen Geel weinig twijfel in de aanloop naar zaterdag. “Zo goed kunnen ze toch niet zijn geworden in een jaar tijd?”, vroeg Richard Poortman zich af. Poortman deed zijn welbekende belletje langs wat trainers en kwam al snel met een kundige analyse. Groen Geel zou over links kunnen opbouwen, maar als dat niet zou werken dan zou het ook wel eens over rechts kunnen gaan. De nummer 10 van HFC heeft een sterk linkerbeen, maar kan met rechts ook goed uit de voeten. Naast deze tips hadden de mannen al snel door wat hen te doen stond: HFC niet laten opbouwen, kort staan en duels met veel overtuiging in gaan. Vanaf daar zou het goed moeten komen.

De zaterdag zelf begon met de jaarlijkse schoonmaakbeurt en enkele andere activiteiten. Hét moment voor zaterdag 1 om weer eens zijn beste beentje voor te zetten. Groen Geel bladvrij maken was het devies. Ricky L. pakte 100 meter dakgoot mee, Steum toonde zich erg behendig met schep, vuilniszak en blad en ook Metzie pikte zowaar 10 blaadjes van de vloer. Robby maakte zich verdienstelijk als scheidsrechter bij de mannen van zaterdag 2. ‘El Presidente’ Jacob Ritsema wist de clubrekening te spekken door de gehele selectie een groengeel sjaaltje aan te smeren. Sponsor, stijlicoon en routinier Ruben L. a.k.a. Gaucho zag het gebeuren glunderend aan. De lach op zijn gezicht verraadde veel. Met veel trots deed hij uit de boeken hoe hij de avond ervoor, op de bruiloft, getuige was geweest van een samensmelting van twee stromingen. Een avond waarop sociaal het won van liberaal. Iets wat hij in zijn stoutste dromen niet had durven dromen. Het zou hem die middag veel energie geven.

Dan de wedstrijd zelf. Eigenlijk was het Groen Geel dat vanaf minuut één de klok sloeg. Met veel passie en overtuiging werd HFC teruggedrongen. Dit resulteerde al snel in kansen voor Ruben, Mark en Melle. HFC kwam niet onder de druk uit. Aan de zijkanten gaven Dave en Joel hun tegenstander geen ruimte en kwamen in vrijwel alle duels winnend uit de strijd. Op het middenveld zorgden Johan en Tom voor de controle en was het Metzie die met zijn loopvermogen, creativiteit en passing voor dreiging zorgde. Bij de spaarzame uitvallen van HFC waren daar Nick, Mike en af en toe Indy om erger te voorkomen. Eigenlijk was het deze middag een wedstrijd tussen de mannen van Groen Geel en de jongens van HFC. In de 16^e minuten zette, de deze middag onvermoeibare, Ruben L. Groen Geel op een zeer verdiende voorsprong. Met een halve volley liet hij de keeper kansloos. Gedurende de eerste helft verscheen Groen Geel vaker voor de goal van keeper HFC. De keeper van HFC wist met enkele reddingen erger te voorkomen. De rust werd dan ook ingegaan met een wat magere 1-0 voor Groen Geel.

De tweede helft werd er op dezelfde voet verder gegaan. Groen Geel heerste. Met name Johan speelde ouderwets sterk. Waar de bal was, was Johan. Het was éenrichtingsverkeer richting de goal van HFC. Tussen de 65^e en 80^e minuut wisten Mark, Melle, Metzie en opnieuw Melle het net nog te vinden.

Met name de goal van Metzie was een ware beauty. Vanaf 30 meter lobde hij de bal over de keeper, vlak nadat een andere poging vanaf 40 meter op een haar na het doel miste. Het laatste half uur maakten ook Sievert, Bram, Rick en Robby hun opwachting. Met deze verse krachten waren er kansen op meer. Echter bleek de keeper te vaak een sta in de weg of waren de spelers van Groen Geel net niet scherp genoeg in de afwerking. Na krap 90 minuten vond de goed leidende scheidsrechter het welletjes. Met een heerlijke teamprestatie wist Groen Geel zich vaster in de top van het klassement te nestelen.

Groen Geel kon zich opmaken voor het letterfeest én het feestje van Bram. Naast Bram waren er meer spelers jarig zaterdag. Met een groot gevoel van geluk werd er teruggekeken op een mooie zaterdagmiddag. Op naar de volgende.