Na een aantal goeie overwinningen achter elkaar de afgelopen weken stond zaterdag F.C. Zuidlaren op het programma. Naast Mike “messi” Hoeksema, heeft ook Mark Oostra zijn roots in dit dorp liggen. In de trainingen voor deze wedstrijd ging het meermaals over de vraag of er nog mini Mikes langs het veld zouden staan (of misschien zelfs al wel op het veld). Spelen bij je oude club is natuurlijk altijd mooi, voor zowel Mike als Mark bleek niets minder waar. Mike raakte nog tijdens de warming-up geblesseerd aan zijn Kuit. Mark scoorde nog wel maar miste ook een penalty.
De wedstrijd begon dramatisch voor Groen Geel al na 10 minuten keken we tegen een 2-0 achterstand aan. Dit had te maken met een ongelofelijk slap begin achterin en met een linksbuiten die sneller was dan het licht. Zoals Cas Benzema a.k.a. Jaws (door zijn imposante kaaklijn) omschreef. “Ik trapte hem echt hard, maar hij bleef gewoon lopen joh”. Op dat moment besloot Cas ook om geblesseerd te raken. Voor hem kwam Johan Molenaar in de plaats. Iets meer rust en controle achterin volgde, met een groot aantal kansen voor Groen Geel tot gevolg. Helaas stond het vizier voorin nog niet helemaal op scherp. Daardoor kwam ook deze wedstrijd het aloude voetbal cliché in werking. Scoor je zelf je kansen niet dat doet de tegenstander dat wel. Na de 3-0 volgde ook de 4-0 nog. Metzemaekers deed voor de rust nog wel iets terug. Een van richting veranderd schot van Frank Veenhof belande de bal via de paal voor de voeten van Metz die hem op 10 cm van het doel binnen kon lopen.
4-1, rusten, Poortman boos. Terecht, maar de wedstrijd is nog niet afgelopen. Koppies omhoog en de tweede helft gewoon doorgaan hoe je de laatste 15/20 minuten van de eerste helft speelde. Dan is alles nog mogelijk. Zo begon de tweede helft ook, Groen Geel begon veel scherper dan de eerste helft. En weer volgde een hoop kansen, maar ook nu gingen een hoop van deze kansen mis. En dan, Metz wordt onderuitgehaald in de 16 meter. De scheidsrechter blaast op zijn fluit en wijst naar de stip. Mark Oostra, de natuurlijke opvolger van Jelle T., achter de bal. Op zijn thuisgrond wordt de druk hem echter te veel. De keeper pakt de penal en de stand blijft 4-1. Niet heel veel later maakt Mark dan toch zijn doelpuntje. Een voorzet van de linkerkant wordt vakkundig achter de keeper gekopt. De grensrechter van Zuidlaren besluit zijn vlag andermaal omhoog te gooien. Niet voor de eerste keer deze wedstrijd, en ook niet voor de eerste keer deze wedstrijd besloot de scheidsrechter dit te negeren. Dit leidde tot een grensrechter die zijn vlag erbij neer gooide en besloot ermee te stoppen. Melle Gebben vertelde ons na de wedstrijd dat de beste man wekelijks besloot om ermee te stoppen. Na dit korte intermezzo werd er aan beide kanten nog eenmaal gescoord. Zuidlaren maakte eerste de 5-2 waarna Ludwig de eindstand bepaalde op 5-3. Dit deed hij overigens met een knappe volley.
Een wedstrijd om snel te vergeten dus. Daar werd bij terugkomst in de kantine dan ook alles aangedaan. De pitchers vlogen bij eenieder langs de oren. Boeren zochten vrouwen, na het gooien van dobbels werd meermaals “MEX” geroepen en meerdere potten vijfen zijn gespeeld. Zelfs FC paradigm onder leiding van Melle Gebben besloot om het vandaag bij de biertjes in de kantine te laten. Dit deed Jeroen Vogel besluiten om een oogje in het zeil te houden. Dit bleek later op de avond dan ook echt nodig te zijn. Vooral de nieuwe jongens hadden wat moeite om het niveau bij te benen. Zo probeerde Indy te testen of Joël scherper in de kantine dan in het veld van Zuidlaren was. Een goed geworpen plastic glas belandde daarbij net onder het rechteroog, met een snee tot gevolg. Conclusie: Joël was vandaag de gehele dag niet scherp genoeg. Als afsluitertje van de avond besloot Robin-Paul om bij Indy achterop te springen. Dit leidde tot een band die in een hoek van 90 graden totaal onbruikbaar was.
Conclusie: volgende week tegen Grijpskerk moet het scherper en beter.
