Groen Geel heeft zaterdagmiddag ook haar vierde wedstrijd in de 3C Klasse Noord weten te winnen. De manschappen van Richard Poortman wisten een 2-0 ruststand om te buiten in een 2-4 overwinning. Poortman toonde zich na afloop een gelukkig man. ‘‘Het was 65 minuten niet best van onze kant. Maar ik ben trots op mijn ploeg. De jongens hebben veerkracht getoond en deden uiteindelijk wat ik hen vooraf had opgedragen: ‘Wedstrijden zoals deze moeten we winnen.’ Op naar Loppersum.’’ Grote man aan Groen Geel-zijde was vleugelflitser Tonnis de Vries. Zijn invalbeurt bracht het nodige teweeg en met enkele doorslaggevende acties aan de linkerkant had de goedlachse drankenhandelaar uiteindelijk een belangrijk aandeel in de Groningse zege.

‘Don ziet dat het goed is’

Wedstrijden in Aduard zijn altijd bijzonder. Helemaal voor degene die deze uitwedstrijd voor het eerst spelen. Zaterdag overkwam het Bram Tempelaar. De linksback, afkomstig uit Meppel, raakt licht in paniek toen na een paar honderd meter het einde van het dorp in zicht lijkt te komen. ‘‘Waar is het sportpark? Het moet hier toch ergens zijn? Ik zie nog geen lichtmasten. En ik rijd op een doodlopende weg. Help.’’ Zijn teamgenoten naast hem in de auto stellen hem uiteindelijk gerust. Rustig doorrijden, aan het einde van de weg links en dan is het nog driehonderd meter lopen voordat je de eerste contouren van de kantine van Aduard ziet opdoemen. Zo gezegd, zo gedaan. Het is overduidelijk de eerste keer Aduard voor Bram. Gehuld in kekke mantel, skinny jeans en hagelwitte sneakers voelen de driehonderd meter voor Bram aan als minstens een kilometer. Nadat de ene na de andere modderpoel is ontweken, komt hij wat onwennig aan bij zijn teamgenoten. Met een sip gezicht bekijkt hij zijn schoenen. ‘‘Samen met Denise gekocht. Ze zal hier vast niet blij mee zijn. Is er ook een tuinslang om ze schoon te spoelen?’’

Aangekomen in de kleedkamer is de rest van de selectie inmiddels bezig met hele andere dingen. Thomas Metzemaekers, motor op het middenveld bij Groen Geel, vertelt heuglijk nieuws. Hij wordt papa. ‘‘Ik zit op een roze wolk. Ik heb het gevoel dat ik ga vlammen vandaag. In wedstrijden zoals deze, uit bij Aduard, ben ik altijd op mijn best’’, zijn de korte woorden van de autodealer. Na een langdurig applaus voor de prestatie van deze grote speler, neemt Poortman het woord. ‘‘Wedstrijden zoals deze zijn nooit makkelijk. De tijden dat wij met elf doelpunten verschil winnen, zijn voorbij. Er moet voor iedere meter gestreden worden, dat zullen zij ook doen. Begin scherp aan de wedstrijd, laat je niet verrassen door hun opportunistische spel. Balletje laten gaan, buitenspelers naar buiten, geen gezeur tegen de scheids – jullie weten wat jullie moeten doen.’’

De woorden van Poortman komen blijkbaar niet over bij de heren van Groen Geel. In de eerste helft worden de Stadjers afgetroefd door de noeste landarbeiders uit Aduard en na 45 minuten kijkt de ploeg tegen een 2-0 achterstand aan. Een vrije trap van 25 meter vliegt langs doelman Patrick Schoonbergen en een vlotlopende aanval over de linkerflank zorgt voor de 2-0 voor de Aduarders. Het is duidelijk dat er in de tweede helft uit een ander vaatje getapt moet worden. Indy Roode, die de avond ervoor overduidelijk uit weer heel andere vaatjes getapt heeft, heeft een belangrijke boodschap voor Poortman. ‘‘Breng Willem den Hartogh. Met zijn power, dynamiek en bovenal ervaring zal hij ons naar de overwinning stuwen. Hij gaat hoe dan ook scoren. Met een kopbal. Let op mijn woorden.’’

Ook in de tweede helft heeft Groen Geel het aanvankelijk lastig. Het veldspel is beter, maar tot echt grote kansen leidt dit niet. Poortman kijkt naar zijn bank en zijn oog valt op de oranje kicksen van Tonnis de Vries. ‘‘Tonnis, warmlopen’’. Het moet goed gevoeld hebben voor het dertigjarige stijlicoon uit Wolvega. Na een moeizame trainingsweek is hij erop gebrand om zijn team naar de overwinning te helpen. Enkele minuten na zijn invalbeurt is het al raak. Een corner van Tonnis valt rechtstreeks in het mandje. Volgens een enkeling langs de lijn wordt de bal nog licht getoucheerd door een verdediger, maar volgens Tonnis is daar niets van waar. ‘‘Honderd procent mijn doelpunt. Het effect dat ik meegeef aan de bal is verraderlijk voor zo’n keeper. Zeker als je uit Aduard komt. Daar is een keeper alleen harde vuurpijlen gewend. Ik heb dit keurig ingeschat, al zeg ik het zelf.’’

‘Willem den Hartogh heerst op het middenveld’

Even later is het wederom raak. Met een flitsende actie aan de linkerkant breekt Tonnis door en met een hoge voorzet bereikt hij bij de eerste paal Koen Olde Monnikhof. Met een snelle voetbeweging verschalkt hij de keeper bij de eerste paal, maar de meeste aandacht gaat uit naar de assist van Tonnis. De manier waarop hij de Aduarder defensie openslijt, heeft misschien nog wel het meest weg van de manier waarop Dries Mertens Italiaanse verdedigers op het verkeerde been zet. Het leverde kleine Driesje de prachtige bijnaam Apriscatole op. De Blikopener, omdat hij in een flits van een seconde een verdediging open kan spelen. Tonnis, onze eigen Apriscatole en qua looks zeker niet minderwaardig aan een willekeurige flamboyante Italiaan.

Diep in de tweede helft moet het daadwerkelijke feest nog beginnen voor Groen Geel. Een aanval via Willem den Hartogh, wederom Tonnis de Vries en Ruben Ludwig belandt bij Melle Gebben, die Groen Geel met een bekeken schuiver op een 2-3 voorsprong zet. Juichen. Karakter en vechtlucht worden beloond en met een kiezelharde kopbal maakt Willem den Hartogh in de slotminuut een einde aan alle onzekerheid. Indy Roode lacht in zijn vuistje en ziet dat het goed is. Een onzichtbare 2-4 eindstand prijkt op het niet werkende scorebord.

Vier wedstrijden, twaalf punten. Succestrainer Poortman tevreden. Met een doelsaldo van +26 en een landelijke lockdown in aantocht, lonkt de Herbstmeistertitel voor het vlaggenschip. Een van de vaders van de ploeg, Jeroen Vogel, sprak bemoedigende maar voorzichtige woorden. ‘‘Ik heb genoten vanmiddag. De spirit zit erin. Prima om vroeg in het seizoen succesvol te zijn, maar de prijzen worden aan het einde van het seizoen verdeeld. Schrijf die maar op.’’ Amen.

‘Het moment van de wedstrijd’