Afgelopen zaterdag zette het vlaggenschip voor het tweede weekend op rij koers naar Stadion Esserberg. Na nummer drie vv Helpman, stond dit keer trotse koploper Be Quick 1887 op het programma. De kansberekening liet Groen Geel niet in de steek: zaterdag 1 trakteerde Be Quick 1887 op hun eerste puntverlies (!) van het seizoen en zegevierde met 2-3.
“Slecht geslapen joh!”
Dat de mentale strijd volgens Be Quick 1887 al vóór de wedstrijd was gestreden, moest Gino Fokkens zuchtend erkennen. “Groen Geel was onder onze huid gekropen. Het prikkelende wedstrijdverslag van vorige wedstrijd was voor ons de nekslag, maar het proces was veel langer geleden ingezet. Al maandenlang moeten wij bij het betreden van de Esserberg kijken naar de beeltenis van het laatste kampioenschap dat Be Quick 1887 in de hoofdklasse wist te behalen. Een kampioenschap dat is binnengesleept door Molenaar, Lommerts, Van Hezel, Olde Monnikhof en Nederhoed. De wetenschap dat deze jongens tezamen met Vogel, Hoeksema en Metzemaekers binnenkort een Be Quick 1887-tribune naar zich vernoemd zullen krijgen is ons te machtig gebleken.” Met een knipoog naar Debiteuren Crediteuren erkende Gino: “ik heb toch slecht geslapen! Ontzettend slecht geslapen. Ik heb nog geprobeerd om mezelf bijeen te rapen middels een midweekje Berlijn, maar het mocht niet baten. Ik was geknakt, en met mij de rest van het team. Wat ons betreft ligt de kampioensstrijd na vandaag weer helemaal open.”
Oplappen
Wat Fokkens niet wist, was dat het voor Groen Geel nog geen uitgemaakte zaak was wie er met de overwinning vandoor zou gaan. Het was voor trainer Haan namelijk nog een hele opgave om de neuzen weer dezelfde kant op te krijgen. Knotters, Ludwig, Metzemaekers en Lommerts zaten vanwege een verloving, een overvolle boetepot (meer dan € 600 inmiddels), het verkopen van 185 auto’s in november en een trainersrol die lonkt bij Pelikaan S al de gehele week op een roze wolk. Strijker, Roode en Nederhoed moesten vanwege de gebruikelijke kater echter nog uit een diep dal worden getrokken. Eens te meer deed The White Wizzard zijn bijnaam eer aan. Middels het voor de rest van zijn carrière toekennen van rugnummer 14 aan Henk Strijker (wegens uitzonderlijke prestaties) en het terughalen van clubicoon Jelle Teitsma wist hij zijn jongens te verbinden.
Hartstocht
Van meet af aan opereerde Groen Geel als eenheid. De woorden van een geëmotioneerde Vogel voorafgaand aan de wedstrijd waren raak: “wij lopen graag met opgeheven hoofd rond op de Esserberg, een bier-elftal ben je maar in de derde helft. Eerst gaan we knokken!” En geknokt werd er. In de eerste helft was Groen Geel heer en meester, wat resulteerde in een 0-1 voorsprong door een goal van Metzie (chocoladebeen). Deze goal was brandstof voor Metzie. Fysiek maar zeker ook verbaal liet hij zich gelden. Dat de hartstocht bij tijd en wijle bezit van hem nam, bleek niet lang na zijn goal. Metzie kon het in de 35ste minuut niet nalaten om de scheidsrechter te betichten van slechtziendheid. “Hey blinde!” leverde hem een gele prent op en Ludwig glinsterende oogjes: “weer € 50 in de boetepot!”. Na deze prent bleek Groen Geel één moment van de leg te zijn. Op slag van rust wist Be Quick 1887 de gelijkmaker te produceren.
Kriebels
In de tweede helft was het zaak voor Groen Geel om over het enige moment van zwakte heen te stappen en verder te gaan met wat het de rest van de eerste helft had gedaan: domineren en controleren. Dit lukte in overwegende mate en leidde na een uur spelen tot een nieuwe voorsprong. Mike ‘Messi’ Hoeksema torende boven alles en iedereen uit en knikte een afgemeten corner van Haaye ‘Papi’ Feenstra binnen. Mike was openhartig na zijn goal: “ik voel me al enkele weken verlicht. Het leven lacht me op meerdere fronten toe. Ik heb positieve kriebels. Ik ga mijn reis naar Mexico aangrijpen om dit goede gevoel uit te buiten. Sineloa sla ik over. Voor mij is een dergelijke bestemming nu overbodig. Ik ben high on life momenteel. Zelfs het vergeten van een Amerikaans visum voor de enkele uren die ik in New York zal doorbrengen, brengt mij niet van de leg. Deze goal draag ik dan ook op aan haar. Het hart-gebaar dat ik na mijn goal toonde aan het publiek was een oefening voor de wedstrijden dat ze langs de kant zal staan.”
The Giant
Ondanks het veldoverwicht van Groen Geel wist Be Quick 1887 toch weer op gelijke hoogte te komen. Na onhandig verdedigen kende de arbiter terecht een penalty toe, welke feilloos werd benut door Goine Fokkens (2-2). Het inbrengen van Jelle ‘The Giant’ Teitsma droeg eraan bij dat Groen Geel alsnog de overwinning over de streep wist te trekken. Nadat de Be Quick 1887-doelman een vrije bal van de nieuwe vrije trappenspecialist Nederhoed uit de kruising wist te ranselen, toonde Teitsma bij de daaropvolgende corner zijn ervaring. Teitsma lokte overmatige gretigheid uit bij een Be Quick 1887-verdediger, waarna de scheidsrechter wederom niet anders kon dan naar de stip wijzen. Huisvader Papi Feenstra wierp zich op als nemer én maker van de penalty (2-3). “Ik voelde me sterk. Ook ik geniet momenteel van het leven. De foto’s en filmpjes die mijn ploegmaten mij in de groepsapp voorschotelen doen mij denken aan de dagen waarop ikzelf nog samen met Teitsma alle hoeken van menig Gronings horeca-etablissement verkende. Het beste van twee werelden wordt mij momenteel gegund.”
Ondanks opportunistisch spel van Be Quick 1887 in de slotfase, wist Groen Geel uit de problemen te blijven. Een uitstekende teamprestatie die smaakte naar meer. “Een bier-elftal waren we in de derde helft!”
– Neder