Het vlaggenschip bleek vorig seizoen een ware ‘cupfighter’, met memorabele overwinningen op WVV 1896 en Be Quick 1887. Dit jaar mocht het helaas niet zo zijn. Het verloor met 1-3 in Musselkanaal. Of all places. ‘Neder” klom in de pen. En hoe!
Afgelopen donderdag kwam zaterdag 1 in bekerverband in actie in het geboortedorp van Renate Groenewold. Musselkanaal. Tegen de plaatselijke vv reed Groen Geel 1 in een figuurlijk wak: het verloor met 3-1. Bekerstunts zoals die van vorig seizoen zijn hiermee uitgesloten. Skyscanner kan de zoekopdrachten voor de weekenden van 22 en 29 (ja echt, schrikkeljaar) februari, 11 april en 2 mei echter gaan verwerken.
Bij aanvang van de voetbalavond bleek Beckhaan wederom goud waard te zijn voor de boetebot. Wederom te laat, vermoedelijk door het uitvoerig bestuderen van Metzie zijn vakantiekiekjes vanuit de Big Apple. Stay strong Neal, nog vijf weken tot de volgende schoolvakantie.
Na een warming-up zoals Willem ‘m graag ziet (haastig, waarbij er voornamelijk hard op goal wordt geschoten) nam de wedstrijd aanvang. In een ietwat ongebruikelijke samenstelling kregen de jongens het knap lastig tegen de mannen van veen en turf. In de tweede minuut van de wedstrijd zag het hier nog echter niet naar uit. Op ‘Bergkampiaanse’ wijze onttrok Koen zich aan wat later Groen Gele-malaise bleek. Een hoge bal werd door hem panklaar gevloerd, waarna het een koud kunstje was om de bal langs de goalie te schuiven (0-1).
Wat volgde was een helft waarin Groen Geel te weinig bij machte was om verzorgd voetbal op de mat te leggen, maar ook niet in staat bleek om via lange ballen onder de druk uit te komen. Aan de andere kant wisten de knoalsters geregeld middels snelheid en opportunisme voor dreiging te zorgen. De eerste helft eindigde, ondanks kansen aan beide kanten, in 1-0. Dit was mede te danken aan Indy. Als grensrechter was hij voor één moment niet afgeleid door de Colombiaanse parel achter hem, waardoor hij zijn kans schoon zag om de enige goal die Musselkanaal maakte af te vlaggen.
De tweede helft zou het anders gaan, zo dacht men. De terugkeer van Henk ‘de Tank’ Strijker zou het wedstrijdbeeld doen veranderen, zo dacht men. Henk zou voorin jagen, trekken, sleuren en duels winnen, zo dacht men. Mocht zijn conditie hem voortijdig in de steek laten, dan zou Henk karakter tonen, zo dacht men. Immers lonkten voor hem na de wedstrijd 50 bitterballen voor € 24,-, zo dacht men. Henk ‘de Tank’ Strijker haakte echter binnen vijf minuten na zijn rentree geblesseerd af door een pijntje. Zo zag men. Wat men na de wedstrijd ook zag, was een schaal waar 50 bitterballen op hadden gelegen. Henk, ik niet anders zeggen dan: pik, lekker gedaan gozer! Geniet nog even lekker na.
Zichtbaar aangeslagen door Henks trieste aftocht, zakte Groen Geel door het door Renate zo geliefde ijs. De druk van Musselkanaal bleek zonder Henk te groot. Drie tegengoals verder, waar Vogel trouwens elke keer knap bij zat, kon de Groen Gele-brigade weer uitvliegen. Deze nederlaag werd door eenieder op zijn eigen manier verwerkt. Waar de een zijn bedrijfs-Tesla met een rotgang naar huis stuurde (zo lekker duurzaam), daar strikten anderen hun dispu-das voor een avondje verzet op de kroeg, of vlogen uit naar warmere oorden. Aanstaand hoofdtrainer Rick verwerkte de uitschakeling op geheel eigen wijze. Geen half werk. Met het oog op alles wat hem de komende tijd te wachten staat mocht hij, met instemming van Janet en onder toeziend oog van enkele doorgewinterde ravers (Luuk, Mike, Jorco (huh?!), Vogel, Boelie en Joep), in Hamburg nog één keer een scheve schaats rijden. Laat Renate het niet horen.
Komend weekend Zuidlaren FC thuis. Drie punten.
E.N.
