Voor Groen Geel stond 25 mei 2019 in het teken van afscheid nemen van spelers en leiding die in het seizoen 2019/2020 niet terug zullen keren bij de selectie. Om deze reden had trainer en people manager Neal Haan, die van Groen Geel na de recente degradaties weer een stabiele derdeklasser heeft gemaakt, tijd ingeruimd in het voorbereidende programma om de vertrekkers een podium te bieden om een motiverende speech ten gehore te brengen.
Rob Vogel, vier jaren verbonden aan Groen Geel als teammanager heeft besloten terug te keren naar zijn oude liefde, te weten het hockey. Rob heeft de club in zijn rol altijd keurig gerepresenteerd en menig gehaktballetje gekeurd in de kantines van de noordelijke amateurclubs. Het is daarom een aderlating dat deze bourgondiër pur sang en sieraad van Groen Geel andere wegen gaat bewandelen.
De volgende vertrekker, Albert Kobus, had vrijdag een vrije dag genomen om zijn speech voor te bereiden en dat was te merken. Met een tot in de puntjes verzorgd relaas maakte de routinier kenbaar dat hij vanwege zijn recente verhuizing naar Leeuwarden volgend seizoen gaat uitkomen voor LAC Frisia zaterdag 1 in de zaterdag 5e klasse. Kobus is maar een halfjaar actief geweest voor Groen Geel, maar gaf aan de club met pijn in zijn hart te verlaten.
Ook Peter Kersing, roepnaam ‘Cherry’, keert niet terug bij Groen Geel. Cherry strijdt met Mike ‘Hekkie’ Hoeksema om de titel Mr. Groen Geel, omdat beide heren al 6 seizoenen uitkomen voor het eerste zaterdagteam. Cherry gaf in een prachtige speech aan wat hij wel (gezelligheid, teamuitjes) en vooral ook niet (assists van Olde Monnikhof, die heeft hij namelijk in al die jaren nooit gehad) zal gaan missen.
Tot slot was het de beurt aan Job van Dalfsen, die onder andere vanwege werkzaamheden terugkeert naar SC Genemuiden. Deze stylist is eveneens maar een half jaar verbonden geweest aan de club, maar ook hij gaf aan zich zeer thuis te hebben gevoeld bij de club met de bekende en bijzondere identiteit. Dat Job zich in korte tijd heeft ontwikkeld als echte clubman bleek uit het feit dat hij de leiding op zich nam om 17:30 uur in de wedstrijd tussen GG dames 1 en Sint Annaparochie dames 1. Dit alles in een prachtig door Haaye Feenstra geregeld officieel scheidsrechterstenue dat, drie maatjes te groot en tot hilariteit van zijn bier drinkende teamgenoten, wel erg ruim om de afgetrainde torso van Van Dalfsen viel.
Om een en ander nog wat extra cachet te geven had Erik Nederhoed, die zijn rol als gangmaker (met name buiten het veld) dit jaar met glans heeft uitgevoerd, een powerpoint presentatie gemaakt waarin de hoogtepunten van het afgelopen seizoen met beeld en geluid werden gepresenteerd. Dit initiatief werd zeer gewaardeerd en voordat de kleedkamer werd verlaten, werd er nog een yell (Groen – rode peper – atje (op hout gestookte single malt) – Geel!) ten gehore gebracht, waarna de elf discipelen van Haan de spreekwoordelijke arena mochten betreden.
In de 1e helft was Groen Geel voetballend absoluut de bovenliggende partij, maar werd er weinig gecreëerd. De grootste kans was wellicht zelfs voor de spitsen van Aduard, die in twee instanties niet wisten te scoren. In de 2e helft ontstond er meer vuurwerk. In de 61e minuut leidde balverlies op het middenveld ertoe dat Kobus uit zijn doel moest komen om de bal weg te werken voordat de spits van Aduard gevaarlijk kon worden. Na het wegwerken van de bal kwamen de twee spelers met elkaar in botsing, wat ertoe leidde dat de op minstens 30 meter afstand staande scheidsrechter van dienst, dhr. J. Boers, een rode kaart gaf aan de keeper van Groen Geel. Vriend en vijand waren het er wel over eens dat dit een arbitraire dwaling betrof. Dit werd ook kenbaar gemaakt aan de scheidsrechter door beide partijen, maar de arbiter was onvermurwbaar, zoveel maakte hij in half Nederlands, half Duits kenbaar. Dit incident gaf overigens wel de kans aan Henk ‘Higuita’ Strijker, die op het punt stond als spits in te vallen, om zich als doelman te onderscheiden. Dit deed hij zeker niet onverdienstelijk. De doelman ging zelfs in de 70e minuut bij een 0-0 stand bij een corner mee naar voren, de keeperhandschoenen in eigen goal achterlatend, om te proberen te winnende goal te forceren. Helaas mochten deze en andere inspanningen, waaronder nog een voorzet van Ludwig die op de lat belandde, van de Groen Geel spelers niet baten en bleef het bij 0-0.
Na de wedstrijd werd duidelijk dat Zuidhorn kampioen is geworden in deze sterke 3e klasse C (proficiat) en dat LTC, Be Quick 1887 en SC Loppersum via de nacompetitie mogen proberen te promoveren. Een slechter lot was er voor DVC Appingedam dat volgend een niveautje lager acteert met wellicht SC Stadspark en Mamio, die via de nacompetitie mogen proberen het vege lijf te redden. Ook volgend jaar zal er weer sprake zijn van een interessante 3e klasse C, waarin Groen Geel wederom hoopt om de bovenste plaatsen mee te doen. Dit om invulling te geven aan Neal Haan’s niet onder stoelen of banken geschoven ambitie (‘onder mijn leiding keert Groen Geel terug naar de 2e klasse’).
AK
