LENTEKRIEBELS DOEN HET VLAGGENSCHIP GOED
Het vlaggenschip is doorgaans een bont gezelschap van eeuwige talenten, noeste werkers, spijkerharde schavers, flanken flitsers en balvirtuozen. Maar bovenal zijn het mooi-meer voetballers. Die status werd gisteren nog maar eens onderstreept toen onder een heerlijk lente zonnetje de selectie bijna uit zijn voegen barstte (17 spelers maar liefst) en de plaatselijke FC uit Klazienaveen eenvoudig met 4-1 de bietenbrug werd opgestuurd.
Wie de kleedkamer in loopt hoort de heerlijke hitjes uit de slim gepositioneerde JBL speaker galmen. Het is weer zaterdag! Lente. Thuis. Veld 8. Sprantie op de fiets. Genieten! Onder de 17 spelers bevindt zich ook een oude bekende. Het is Jacob Hoekstra, voor insiders beter bekend als Jacobus of Djacca. Had de kruisband stuk. Typisch voetbalkwaaltje. Na een lang revalidatie traject mag hij eindelijk weer de wei in. ‘Wel een plekje op het middenveld, het liefst een beetje tussen Jansen en Barry. Tussen de kale mannen kom ik het best tot mijn recht’. Aldus Hoekstra. Als een jonge hinde dartelde Jacob zo’n 65 minuten vrolijk op het middenveld. Mooi dat de kleine generaal terug is.
Bij aanvang van de wedstrijd nog wat sluierbewolking en een aangename 14 graden. Veel publiek! Marja, Pa Assen en pa Tiggelaar vormt zoals zo vaak de harde kern. Een soort vak 410. Maar vandaag komen pa Smook en Meenken eens kijken hoe hun kroost het ervan afbrengt. Meest uit het oog springende toeschouwer is de welgevallen vrouw Meenken. Wetende dat er zeker 6 a 7 extra paar ogen meekijken vandaag maakt de spanning op de koppies wel wat toeneemt. Enfin.
Na 10 minuten spelen brak Lord Bamboe Bruin de ban. Barry a.k.a. Frenkie Assen stuurde zijn bruine knuffelbeer maar weer eens diep en oog in oog met de goalie faalde Cola Calippo niet. Nog geen 10 minuten later deed David v/d Meijden het netje bollen. David, ook terugkerend van een blessure werd door trainer Haan meegestuurd met ‘Het Vlaggenschip’ om ritme op te doen. Onnodig. Zet David tussen de lijnen en hij scoort. Rennen, passeren, scoren. Zo simpel is voetbal voor David. Geen ritme voor nodig. Groen-Geel vergat de score verder op te voeren. Veelal geholpen door de linksback van de halve Duitsers uit de Zuid-Oosthoek crëerde de Groen-Gele brigade een legio kansen. Met een 2-0 stand werd de kleedkamer opgezocht. Marja was kort en bondig in haar analyse richting trainer Veenstra. “De jongens hebben goed naar het Nederlands elftal gekeken, goed hoor!” Een prachtig compliment. “Wij kunnen nog een kwartier kijken, dus nog even je best doen” vervolgde ze. Coach Veenstra was zelf vooral content met het aantal cross-ballen van Bob. Nul. Na rust kon Marja nog net meekrijgen dat haar Frank nog een gele prent ontving. Praten waarschijnlijk. Marja was net vertrokken toen het scheermes van Klazienaveen een bal verrassend matig terugspeelde op de eigen keeper, die niets meer anders kon dan deze op te pakken. Indirecte vrije bal. Een ingestudeerde variant met beide Franks aan de basis zorgde voor de 3-0.
Hoe feller de zon begon te schijnen hoe gekker de spelers uit het Kanaaldorp werden. Met het inbrengen van nummer 12 (waarschijnlijk op de heenweg nog even via Op Urk omgereden) werd het ook tijd voor coach Veenstra om te wisselen. Hoekstra mocht het veld ruimen en niet veel later kon Bruintje Beer de kicksen ook omwisselen voor zijn kekke rode Adidas badslippers. Deden de Drenthenaren dan helemaal niets goed? Ja. 1 ding. Een fenomenale vrije bal van een meter op 25 belande pardoes in de haak. Hoge Bergsma probeerde de muur nog de muur de schuld te geven, maar bekende achteraf toch op waarde geklopt te zijn. Ouderdom, zo beweerde hij zelf. Nadat Drank Oude Avenhuis in 2 instanties vakkundig een prachtige aanval om zeep had geholpen, mocht ook hij een plekje langs de lijn in de zon gaan zoeken. Langs de kant deed deze Albertiaan nog steeds van zich spreken door een laaggeletterde bezoeker erop te wijzen dat hij wel op spelregels zat. Typisch Frank! Zijn boodschap werd echter niet begrepen.
Na het eindsignaal snel richting het hoofdveld nog een stukje 1 meepakken. Pitchertje erbij, hitjes van de team-cd luidkeels meezingen en flaneren in de zon. Het vlaggenschip op z’n best. En oh ja! Jesse scoorde ook! De plofkip verkoper schitterde de afgelopen weken vooral door afwezigheid en matige trainers prestaties. Maar vandaag was alles anders. Jesse had zich op en top voorbereid door de afgelopen tijd veel bij moeder de vrouw door te brengen. ‘Kijk, luister. Is ben dus bij haar zodat zij lekker voor mij kan koken, groentes enz. Na het eten een kopje koffie en samen met een snuggie op de bank boer zoekt vrouw terugkijken. Dan voor het slapen gaan nog even een nat vingertje halen om vervolgens op zaterdag wakker we te worden met een verantwoord ontbijtje op bed. Ik ben in vorm. Afgelopen 2 dagen 10x als je begrijpt wat ik bedoel’. Jesse sprak na zijn knap ingeschoten goal de magische woorden: “Hoe veel goals heeft de topscorer? Boys, ik kom er aan!
Nog maar 5 a 6 te gaan.
