Luttele weken na dat het ware Vlaggenschip van Groen-Geel het oogappeltje van de
Esserberg in de beker verslagen had, was het afgelopen zaterdag de beurt aan het sleepbootje om wederom een team van Be Quick 1887 de bietenbrug op te sturen. Op een koud,
guur en vooral stil Corpus den Hoorn werden de heertjes uit Haeren met 8-2 naar huis gestuurd.
Op de klanken van ‘Banaan’ (JeBroer feat. Stephard) en ‘Hoe zou je doen’ (Milan Milan) werd de
warming-up afgewerkt. Visolie magnaat en piramidespel liefhebber WdH10 (die per direct overstapte
naar het (wel) sfeervolle 1ste) drukte ons op het hart om de spiertjes goed warm te maken i.v.m. de straffe
zuid-oosten wint. (HAHAHAHA: WINT!? WINT!?) En zo geschiedde. Mike Hoeksema kwam terug uit Columbia en was verheugd dat hij op een behoorlijk lager niveau kon toewerken naar een rentree bij zijn talentvolle vrienden van 1.
Een kleine minuut na de aftrap was het al raak. Na een snelle aanval over rechts belandde de bal
voor de voeten van Binny, voor insiders ook wel bekend als The Body 2.0. Met een strak afgemeten
voorzet plofte de bal pardoes op het voorhoofd (met terugtrekkende haarlijn) van blessureleed
teruggekeerd wonderkind Lloyd ‘Lord Bruin’ Smook. Het leer belandde via de deklat op de kruin van
gelegendheidsgoalie Nannenberg en kuste daarna de touwen 1-0. Kort daarop ook de 2-0, wederom
was Bruintje Beer het eindstation. Na deze goal gooide de pedante heertjes de spreekwoordelijke
handdoek. Het voetbal werd minder, maar het gezeur steeds meer. De groen-gele brigade kreeg nog
een handvol kansen, maar kreeg de bal niet meer over de doellijn. Aan de andere kant was het nog
wel 2x raak. Een slechte 10 minuten van de thuisploeg, waarin het veelal meeging in het irritante
gedrag van de Harenezen leidde nog voor rust tot 2 treffers. De ansluschtreffer was een cadeautje
van Hoge Bergsma, die na het neerzetten van de muur, die de bal op miraculeuze wijze in de richting
stompte van de ingelopen spits van Be Quick. Naar verluidt was het een ‘kutmuur’. 10 anderen
vonden het vooral een ‘kutkeeper’.
Na rust hetzelfde spelbeeld. Groen-Geel aan de bal, Be Quick vooral aan het zaniken, zuigen en
irriteren. Erg jammer, omdat Be Quick 1887 normaal gesproken veelal beschikt over sympathieke
spelers. De verlossende 3-2 kwam van het hoofd van Veter Peltman. Na een fijnbesnaarde voorzet
van Kleine Veenstra torende hij boven zijn directe tegenstander uit en knikte het leder tegen de
touwen. Na een rode kaart en een vervelende blessure aan de kant van ‘The Good Old’ liep Groen-
Geel snel uit. Uiteindelijk speelden we tegen 8 man. Tja, dan winnen we wel. Lloyd completeerde zijn schittermagische spel door zijn hattrick te maken en kreeg een
publiekswissel. Mararonnie viel beresterk in, pakte zijn goaltje mee en stuurde een aantal pedante
heertjes het bos in, Jabe ruilde 2 minuten vlaggen in voor 2 assists en FOA, rook weer naar kroeg, scoorde echter wel en schoof zijn zelfingenomenheid
ook niet onder stoelen of banken, Startte de 3 e helft met een keurige ‘ICE’ die Jelle Schut had verstopt
in de tas. Meest opvallende aan de dag was toch wel de lach op het gezicht van Bob Biggelaar, lang
geleden! Voor zover bekend is er slechts 1 foto van Bob waarop een soort van lach te zien is. En ook
bijzonder was de rust bij Leon. Slechts 2x gevloekt en geen gele kaart” riep hij trots toen zijn
welgevallen Amerens hem na de wedstrijd vroeg hoe het was gegaan.
Met deze overwinning sluit Groen-Geel de 1 e competitiehelft met een goed gevoel af. Plek 8 is waar
‘Het echte Vlaggenschip’ staat. Veel te laag als we de ploeg zelf moeten geloven. Waar het probleem
precies ligt niet is duidelijk. Als we Bob moeten geloven “moet er een frisse wind waaien en is het tijd
dat er iemand anders met de scepter zwaait”. Allicht heeft Bob gelijk…..maar misschien staat ie de
komende weken ook wel wissel. We zullen zien.
