Het was weer zo’n dag!
Groengeel 2 – Olympia 2
Zaterdag is de mooiste dag van de week, althans als je wint. En als je verliest dan is zaterdag zeker tot een kwartier na de wedstrijd eigenlijk helemaal niet zo leuk! Wat is er verdomme nou leuk aan om in de vrieskou op veld 8 tegen een bal aan trappen met 22 man? Of bijna 90% van de tijd de bal te hebben om deze vervolgens door één van je net iets te zware buitenspelers het vangnet in te zien janken, wat is daar nou zo leuk aan? Of tot 5-6 keer toe de bal van de lijn zien worden gehaald, of die lul met die vlag die deze te pas en te onpas in de lucht blijft steken! Mijn hemelbed wat kan zaterdag kut zijn! Althans, een kwartier! De rest is prachtig. Zo ook afgelopen zaterdag. Het was weer zo’n dag!
Ik kijk op de klok 05:30, best vroeg, Maar ja, plicht roept. Schone pamper even knuffelen, aai over de bol, speen in en weer omdraaien. Maar slapen lukt niet echt meer, het is zaterdag! MATCHDAY fokkers! Ik kijk op de groepsapp en zie nog niets staan, ook niet gek de meesten liggen nog op 1 oor. Behalve Marktplaats Magnaat Willem, die was om 04:00 al op om omega-3 te oogsten en warm te lopen voor de kraker met het eerste tegen Glimmen. Want die begint al om 15:00!!
Na mijn ontbijt app ik met Lloyd. Fietsen? 10 over? Op de hoek? Barjan fietst niet mee. Meer is niet nodig. Ik gooi er nog even een klein voicebericht tegen aan met de weersvoorspellingen van de dag. Het kan natuurlijk niet zo zijn dat onze semi-zwarte piet niet warm genoeg gekleed op pad gaat. Ik kom aan bij de woning van Lloyd. Zijn Eefke staat voor het raam, maakt het welbekend hartjes gebaar en geeft me een knipoog en een duim omhoog. Lloyd is onrustig, ik merk het. Hij zit anders op zijn fiets dan anders. Ik vraag hem wat er is . Het antwoord luidt: “Kerel ik heb tantoe zin in die fissa vanavond!”. Dat is waar ook, het teamuitje staat op het programma! Heerlijk! Wellicht is zaterdag dan toch de mooiste dag van de week.
Eenmaal aangekomen op Corponello zie ik een rollator staan. Mijn hartje gaat sneller kloppen, dit kan maar 1 ding beteken. Walloe komt kijken! Als ik de kantine binnenstap blijkt dit echter een illusie. Het is louter een overblijfsel van het letterfeest van afgelopen zaterdag. Welke, hoe kan het ook anders, werd gewonnen door knutselkoning Cremer. Na de nodige high-fives, knuffels, steken onder water en grappen over elkaars moeder stappen we de kleedkamer in. Daar wordt benadrukt hoe belangrijk deze pot is en hoe weinig Olympia er van kan! Daarnaast wordt ook ‘DE VARIANT’ besproken. Hier blijft het vandaag echter ook bij.
De toss werd voor het eerst dit seizoen niet gewonnen door de kap’tein van het Vlaggenschip, maar we mogen wel draaien van kant! Dat is op zo’n dag als vandaag met de lage zonnetje pure winst, Voor Leon! Vanaf het begin waren het vooral de mannen in het groen-geel, of eigenlijk bruin-groen-geel, die de bal hadden. Het leer ging fier van links naar rechts en zo nu en dan werden en kleine kansjes gecreëerd. Olympia vond het allemaal prima en deed niet eens moeite om op te bouwen danwel druk te zetten. Kennelijk heeft de trainer van Olympia de beelden van de wedstrijd OP URK goed bestudeerd, want de onzen maken het zichzelf altijd wel een keer of 2 per wedstrijd erg lastig. En vanzelfsprekend was dit vandaag niet anders. De behoorlijk rappe, zeer irritante en zelfoverschattende schaduwspits (letterlijk, want hij stond letterlijk in de schaduw van die andere gehaktbal voor in) werd 2x uit paniek diep gestuurd en lepelde 2x de bal over sluitpost Bergsma. Die later toegaf dat die 2e goal zijn fout was! En terecht. Het vlaggenschip had ook 2e helft het geluk niet aan haar zijde. Met het inbrengen van Michelle van Galen Last en balvirtuoos Ronnie hoopte de thuisploeg op een klein wonder. Michelle heeft de teller dit seizoen al op 3 staan, dat is toch al gauw 300% meer dan vorig jaar. Maar ook hij deed het netje niet bollen. Veter Peldman dan? Nee ook Veter had het niet vandaag. Hij sleurde en beukte, maar zonder rendement. Barry verdeelde het spel, Oude Avenhuis heersde op het middenveld, Möhlmann en van Grieken flaneerden op de flanken, Bob en Niels deden een wedstrijdje crossballlen, Leon werd met de minuut roppiger en Marja die haar longen uit het lijf schreeuwde. Maar allemaal zonder resultaat. Rerserve-reserve cappie van Gerrevink begon niet helemaal fris aan de trainingsweek en had besloten zichzelf in bescherming te nemen. “breng mij maar de laatste 10, vrije rol, weejewel, komt wel goed’. En zo geschiedde. En fijnbesnaarde vrije bal van de trotse hondenbezitter viel pardoes op de schedel van Barry (volgens velen bestempeld als de beste minnaar van het vlaggenschip). Zijn kopstoot miste echter kracht. Bob was gelukkig voor het eerst dit seizoen wel scherp, hij jankte de bal van dichtbij in het dak van het doel! Het kon nog! Of toch niet? Kort na anslusch treffer vloot scheidsie af. 90% de bal, schoten en kansen zat, een tegenstander die er eigenlijk weinig van kon. Kortom het eerste kwartier na het laatste fluitsignaal was zaterdag de kutste dag van de week. Daarna was het tijd voor het teamuitje.
Kip, bier, Ranking the Stars, Michelle snaaide er weer op los, Jelle in de WEEVA, Oude Avenhuis die weer smerig lekkere hitjes draaide, de zus van Eefke, Willem dit keer met ring en Ronnie, vooral Ronnie! Zaterdag is toch de mooiste dag/nacht van de week!
