Groen Geel zaterdag 2 én 3 spelen beide in de reserve eerste klasse. De laatste twee seizoenen draaiden ze zelfs lang mee om een greep te doen naar het hoofdklasserschap. Puike prestaties. Waar zaterdag 2 morgen bij onze jeugdafdeling op bezoek gaat, daar ontvang het 3de de scholieren thuis. The Knickerbockers 2 komt als runner-up naar Corpus en verloor dit seizoen, inclusief beker, nog niet. Een flinke uitdaging voor het onverhoeds kwakkelende gezelschap van leermeesters Gerben Gort en Sven Nijenhuis. Een fust op de wedstrijd zetten lijkt de allerbeste remedie, aangezien de selectie een flink aantal spelers herbergt die rijp zijn voor de AA. Daarmee doel ik niet op het voormalig waterschap of de kleine rivier in Brabant, maar op de zelfhulpgroep van behoorlijke drinkers die elkaar vinden om hun problemen te overwinnen. Via Jellinek bijvoorbeeld. Nee, Lars niet. De kliniek. Robbert Schluter en Stijn Neijenhuis namens het er gisteravond, al kaartend, alweer flink van. Gaat dit goedkomen?
Groen Geel 3 – The Knickerbockers 2 (Corpus den Hoorn, veld 7, 15,15 uur)
‘Zand in de motor.’
Het is vrijdagavond. Pre-matchday. Zuidhorn. Het espressoapparaat maalt op zachte wijze de uit Afrika afkomstige koffiebonen. Een Delftsblauwe mok wacht op het pruttelende grut wat niet veel later zijn weg vindt naar beneden. Enkele minuten later staat ie daar. Een halfvolle mok Maliba Unwashed. Uit Oeganda. Natural koffie met een volle body en de zoete smaak van rijp geel fruit als mango en banaan. Deze koffie heeft het karakter van rauwe cacao en rum-rozijnen. Met in de afdronk een geroosterde romige hint van Italiaans pistache ijs. Naast de mok ligt de Trouw. De van oorsprong verzetskrant uit de Tweede Wereldoorlog. De krant richt zich op dit moment op filosofie en religie. Johan aait de kat en leest genotvol over een fraai stuk over zijn grote voorbeeld én naamgenoot Johann Wolfgang von Goethe. Pluk de dag. Johan is thuis met vrouwlief. Hij start rustig op. Boodschappen doen. Rondje Zuidhorn. Kappertje. Lou Reed zingt zachtjes door de aan de muur bevestigde speakers.
‘Just a perfect day
Problems all left alone
Weekenders on our own
It’s such fun’
Het contrast met Schluter en Neijenhuis is zo’n 15 kilometer verderop ontstellend. Ze worden wakker met een houten hoofd. De beruchte hamerman is in vol ornaat doende met zware werkzaamheden die voorlopig nog niet lijken te stoppen. Schluter moet ontiegelijk nodig plassen, maar kan de ellenlange tocht naar de wc niet aan. Naast zijn bed ligt een Doppler. Deze wordt keurig tot aan de rand toe gevuld. Dan zo maar. Neijenhuis heeft hetzelfde probleem. Hij ontwaakt tussen enkele afgekloven stukken pizza, doch is simpelweg te brak om daar ook maar íets aan te doen. Zelfs bewegen doet pijn. Ze hebben gisteravond hun voetbalellende lopen wegkaarten en -drinken op de club. Met Sven en Gerben. Als je wint heb je vrienden, zongen Brood en Vrienten in 1984. Rijen dik. Echte vrienden. Waar waren de anderen? Is het verval ingezet?
Jildou vraagt aan zijn Johan of ie zin heeft in morgen. Johan wel. Maar zijn equipe behelst momenteel slechts 11 fitte spelers. Inclusief Remco Nijland wiens overzwangere vriendin op knappen staat. Zijn maatje Mattijs Gruppen heeft een knieblessure. Martijn Wassenaar is herstellende. Lars Jellinek vertoeft in het buitenland. En tot overmaakt van ramp is ook Daan Ties recentelijk aan de ziekenboeg toegevoegd. Johan mompelt: ‘Als je bovenin meedraait, is iedereen fit.’ Hij zet nog een bakje Maliba Unwashed. Jildou krijgt van hem een mok vol flink geoxideerde oolong-thee. Kruidig en zoet. Uit China. Oolong betekent Zwarte Draak. Aan het zakje hangt een boodschap. ‘Probeer je niet te ergeren deze dagen.’ Johan denkt aan Pepijn Otto. Je weet wel. De man van de driedubbele schaar die allang geen driedubbele schaar meer heeft. Zijn feloranje Predators verbleken bij de struikelpartijen en mislukte acties aan de zijlijn. Bij Jildou is de mok halfvol. ‘Misschien lukt het morgen bij Pepijn. Lieve jongen.’
The Knickerbockers. In korenblauw zullen ze over de wei paraderen. Doelman Niels Timmerman, vaak getooid met een halve meter tape rondom de kousen. Inmiddels één van de coryfeeën binnen de club. En wat te denken van aanvoerder Edo Pot. Student Sociale Geografie & Planologie. Bijna afgestudeerd en stiekem rijp voor Groen Geel. Net als Timmerman overigens. Pot is immer goedlachs en fijnbesnaard gekruld. Een stylist in het veld. Buiten het veld gaat de aandacht doorgaans uit naar Robin Kaars. De mooiboy van het stel. Liep op Sziget een week lang te paraderen met kek hoedje en haarband. Fan van PSV. Ook dat nog. Alle ogen zijn echter gericht op de pijlsnelle Spurgeon Maria, de man met de mooiste voetbalnaam van Noord-Nederland.
Onze verwachting? Winst voor de onzen. Een heroïsche duel. 3-2. De beslissende treffer valt vlak voor tijd. Joost ten Berge, op zijn laatste benen, trekt het leer vanaf de achterlijn voor. Pot werkt weg. Vanuit de tweede lijn is daar Thomas Duurkens. Zijn laatste energie legt hij in het schot. Timmerman staat erbij en kijkt ernaar. Het net bolt. De bar op. Een fust. Een speech van Randy Poelman. Pluk de dag.
