Nog een week en trainer Neal Haan én trainer-spelers Willem den Hartogh, Niek Hollewand en onze kersverse vader Rik Spekken gaan aan de slag met Groen Geel zaterdag 2. De eeuwige kampioenen. Een team met de aantrekkingskracht gelijk aan Niels Cremer die op zaterdagavond een willekeurige kroeg binnen sjokt. Neal Haan, hij is terug. En jawel, Rik Speken als speler-trainer bij het 2de. Meer nieuwelingen? Henk Strijker! Niels Veenstra! Met hangende pootjes. En meer dan een handvol externen. Een selectie met 24 spelers en coach en zelfbenoemd alleskunner Haan. Om de club alvast te laten proeven aan de zes nieuwelingen, hierbij een korte introductie.
Bryan Bergsma – Stoot Frank Mohlmann van zijn benjamin-troon. 21. 21! Kun je je die tijd nog herinneren, Walter Hartlief? Weinig tot geen baardhaar, elke donderdag in de Blauwe Engel, afgetraind, lachend 90 minuten spelen en op zondag zelden een kater. Bryan Bergsma. Middenvelder. Een kleine dribbelaar met een uitstekende lach. Heeft trekjes van Iniesta. Als speler? Ja, het staat er echt. Kan geniale ingevingen omtoveren tot een buitengewone steekbal of assist. Zijn stabiele prestaties binnen de gekalkte lijnen staan echter haaks op zijn drinkgedrag. Als een parabool kent Bryan daarin flinke pieken en dito dalen. Zie je hem welhaast stoïcijns uitblinken in de derde helft, dan kun je op een briefje noteren dat er de dag erna gekotst gaat worden. Komt over van DZOH waar hij jarenlang als hét talent gold. Totdat vriendin Ayla in beeld kwam en seks de voorkeur boven trainen kreeg. Jammer. In dat kader evenwel zéér geschikt voor Groen Geel 2. Zat in 2013 in DZOH B1. Henk Strijker was toen al vader. Mooie dingen.
Jesse van Galen Last – Jesse met z’n bijzondere achternaam. Kwam tijdens de Johan Sesselaarcup even om het hoekje kijken bij zijn nieuwe club. Hing enkele uren later laveloos met zijn benen aan de lat. Een vliermuis-adt. Ofwel, een straf-adt. Verloor die dag namelijk iets te vaak met het befaamde spel E.Z.E.L., binnen Groen Geel als T.E.C.H.N.O. bekend. Liet zien patent op stevig drinken te hebben. Jesse heeft maar liefst twee bijnamen. Chef en Cock. Komt met Bryan mee van DZOH. Goed bevriend met Lloyd Smook. Afgelopen voetbaljaar topschutter van DZOH 3. Rookt graag. Is dol op poezen en katten. Haat regen en traint dan niet. Traint Jesse wel, dan na afloop altijd in voor een biertje. Kan dramatisch spelen en ineens scoren. Besliste kort geleden op Messiaanse wijze, ja, het staat er echt, de uitwedstrijd tegen Hollandscheveld. Er is beeld van. Er gaat een gerucht dat Jesse op deze video tot op de dag van vandaag de (rechter)handkar van stal haalt.
Fiacre Tuyishime – Heeft nu al de mooiste naam én roepnaam van de hele vereniging. Fifi. Een tropische verrassing en nog mooier gekleurd dan teamgenoot Lloyd. Deze UMCG-verpleegkundige is niet boos te krijgen. Beukt meer dan 90 minuten lang over de rechterkant. Bijt zich als een pitbull in zijn directe tegenstander vast. Zo’n type waar je driemaal voorbij moet. Als dat überhaupt al lukt. Was als jonge jongen zo belachelijk snel, dat het koningsnummer van de atletiek lonkte. Is helaas te vaak liever lui dan moe. Eindigde uiteindelijk in een vriendenteam bij SC Stadspark. Daar lusten de honden geen brood van. Ook een pitbull niet. Dit seizoen zal dus blijken hoe snel de legende daadwerkelijk is. Zekerheid blijft dat je Fifi niet op rechtsback of -buiten zet. Je zet hem op rechts, dat is voldoende. Hij loopt toch overal. Is een familieman. Schijnt niet zo goed tegen drank te kunnen.
Bob Tiggelaar – Meer muzikant dan voetballer. Is afgestudeerd als producer aan de Academie voor Popcultuur in Leeuwarden en heeft van deze studie zijn werk gemaakt, aangezien hij momenteel leidinggevende in een horeca-toko is. Zo kan het lopen. Is nog wel actief als drummer. Niks zo frustrerend om te voetballen met een veredelde muzikant, denk je dan. En dat klopt. Bob is binnen het veld vaak een ontzettende lul. Geen vriend van de scheids. Bloedfanatiek. Speelt graag op het middenveld. Balafpakker en spelbepaler ineen. Buiten het veld oogt hij nonchalant. Jeuïge zonnebril. Kek spijkerjasje. Vertrapte sneakers. Maakt zich nergens druk om. Heeft als guilty pleasure vaak Zwitsal mee in de voetbaltas. Om zijn Bob tepels mee in te smeren. “Anders schuren ze tegen mijn shirt aan.” Precies. Is een hoogvlieger tijdens de derde helft. En eenmaal in de stad niet naar huis te krijgen. Keurig.
Robin van Krieken – Op zijn profielfoto op Facebook zit ie lief lachend in de trein. Van Amsterdam naar het Hoge Noorden. Eindhalte Groningen, om Psychologie te gaan studeren. Heb je nondeju de kans om diezelfde studie in Amsterdam te volgen, tussen miljarden lekkere wijven, ga je naar Groningen. “Groen Geel 2 was mijn voornaamste doel.” Ah, dat is dan helder. En meer dan logisch. Groeide in zijn eerste seizoen bij SC Stadspark uit tot publiekslieveling en alleskunner. Centrale middenvelder, doch niet vies van verdedigend werk, aanvallende impuls of een duik in de hoeken. Werkt als bediende in lunchroom NO. 25 in de Oude Kijk in ’t Jat. Tip: de avocado chicken sandwich. Met of zonder bacon, dat is aan jou. Heeft een sportlijf en is daarmee concurrent van Willem, Luuk en Arjan. Al breekt de oorlog uit, Robin mist geen training. Is integer en onkreukbaar. Zo solide als een Zwitsers uurwerk. Blijft maar gaan, lopen en beuken in het veld. Is vrij snel. Komt weg met lompe overtredingen zodra ie z’n lieve lach opzet. Is trots op zijn Amsterdamse accent.
Jos de Jong – De laatste. Jos, een rebel. Grappenmaker. Waar Robin, Bob en Fiacre zich in de kijker van Groen Geel 2 speelden vanwege een aantal uitstekende trainingen, daar verbleef Jos wekenlang in het buitenland. Op reis door Afrika. Fiacre noemde in de kleedkamer terloops dat Jos een liefhebber van Duitse machtswellustelingen is. Koren op de molen van Sander Veenstra. “Geweldig! Jos móet erbij, Verdammt noch mal!” Jos, zoon van een dominee. Al merk je daar niks van. Integendeel. Bijnaam:Duitser. Raakt een opponent liefst hard op de enkel. Doet één ding nooit. Zijn voet terugtrekken. Heeft een poster van Van Bommel, Gattuso en Felipe Melo boven z’n bed hangen. Is hard én sierlijk. Een technische speler met een fraaie trap. Middenvelder. Luistert slecht. Draait open als je beveelt te kaatsen en vice versa. Maakt onmogelijke goals en geniet van opstootjes. Gaat net als Bob niet graag naar huis tijdens een stapavond. Wat zeg ik? Toen hij hoorde dat een teamgenoot zonder iets te zeggen naar bed was gegaan, klom hij twee hoog het balkon op om de beste man weer mee naar de kroeg te sleuren. Chapeau!
