De een doet het niet, een ander doet het wel. Een gezegend persoon met voldoende talent heeft het niet nodig. Maar niemand houdt ervan. De voorbereiding op een nieuw seizoen is een periode van duurloopjes, al dan niet van vijf of vijfendertig minuten maar immer met de tong hijgend op de grond. Snikhete zomerweken waarin ongekende enthousiastelingen – volgestopt met goede bedoelingen om dit seizoen dan toch eindelijk eens te kunnen uitblinken – zich de nieuwe Cristiano Ronaldo wanen door middels omgekrulde broekspijpen en mouwen hun zongebruinde ledematen aan hun teamgenoten te tonen. Strebers die wat extra’s nodig denken te hebben en na de training nog even in een rondje wat extra oefeningen doen, toevallig net op het moment dat de trainer langsloopt. Weinigen zullen zich hierin herkennen en bereiden zich liever op een hele andere manier voor. Yuri van Gelder koos er op een gezonde manier voor om voor zijn turnfinale een vijftal bieren soepeltjes weg te tikken in de brandende hitte van Rio. René van der Gijp dronk voorafgaand een voorbereidingswedstijd tegen Anderlecht lekker een biertje op het terras, en liet vervolgens Chinees bestellen omdat men natuurlijk niet met een lege maag op het veld moet gaan staan. En Pieter van de Ven zwom onlangs nagenoeg ongetraind als een Michael Phelps door de Groningse Diepen en liet de overige zwemmers bij de finish lachend achter zich. Trainen is voor talentlozen.
Onlangs biechtte voormalig mannetjesputter en de tegenwoordige zonnebankfanaat Johnny Heitinga nog op dat hij altijd een bloedhekel heeft gehad aan de voorbereiding op een nieuw seizoen en zo hoort het eigenlijk ook. Na een handvol oefenpotten met een half elftal tegen teams waarin er voor jouw gevoel elf Groningse rauwdouwers zich als een gek over het veld begeven, mogen we eindelijk weer om het kampioenschap gaan strijden. Zo aan het begin van het seizoen zullen er de nodige vraagtekens in de koppen van de spelers zitten. Hoe zit het met het onovertroffen zelfvertrouwen? Is die na een jaar vol met tegenslagen enigszins aangetast? Wordt het aan het eind van het seizoen een discobus of losersvlucht naar Groningen? En hoe zit het met de fysieke gesteldheid van de oudgedienden? Zijn zij nog steeds in staat om er ieder duel onbezonnen in te vliegen, zonder dat zij de leidsman erop hoeven te wijzen dat zij maandag wel weer gewoon aan het werk moeten? De trainer peinst iedere avond over de opstelling en buigt zich over de te bedenken tactiek. Ouderwets tikkie-takkie volgens het recept van Johan en Pep? Of toch lange halen, vroeg thuis en hopen dat die trage rechtsback van de tegenstander zichzelf schromelijk heeft overschat tijdens de voorbereiding en onder de bal door glijdt? Keuzes maken. Ernest Faber kan erover meepraten.
Ondanks alle onzekerheid bewezen Peter Sagan en Chris Froome dat Groen en Geel deze zomer in is door op 13 juli in de Tour de France een unieke prestatie te leveren en de groene en gele trui als eerste en tweede over de finish wisten te duwen. Usain Bolt bewoog als vanouds zijn Jamaicaanse groen gele tricot als een sneltrein over de atletiekbaan. ADO Den Haag staat na twee speelrondes op een knappe gedeelde tweede plek. Dat belooft veel goeds.
