Interview met Jan Veenhof
Op 16 mei 2016 stond de wedstrijd Groen Geel – FC Groningen gepland. In aanloop naar deze wedstrijd interviewden we Jan Veenhof, coach van GV Groen Geel in seizoen 2015/2016 en oud speler van onder andere FC Groningen. Kort voor dit interview werd duidelijk dat de oefenwedstrijd verplaatst werd , omdat de FC tegen de verwachtingen in de play-offs voor Europees voetbal wist te behalen.
Had je als oud speler en straks als oud coach een bepaald gevoel bij zo’n wedstrijd?
Ik moet zeggen dat ik me er heel erg op verheugd had, want ik heb natuurlijk wat met FC Groningen. Als ik heel eerlijk ben had ik me erg op verheugd om het als een soort afscheidswedstrijd te beleven. We hadden wel een slechte generale tegen het tweede van FC Groningen, tegen de beloften. Volgens mij was dat ergens in januari. We hebben toen drie kwartier tegen de beloften gespeeld, en met iets van 7-1 verloren… Maar, ik keek er erg naar uit, Groen Geel tegen Groen Wit.
En voor wie was je geweest?
Groen Geel natuurlijk!
En als je zelf had mogen meespelen, welk team had je dan gekozen?
Groen Geel.
Echt?
Ja, natuurlijk! Wat FC Groningen betreft, ik ben geen onderdeel meer van de club. Mijn hart ligt nog steeds wel bij FC Groningen, maar dit seizoen was mijn club Groen Geel. Als ik moest kiezen om bij een club mee te doen, zou het absoluut Groen Geel zijn.
En dan zou je jezelf in de spits zetten neem ik aan?
Ja, ik weet niet of ik mezelf achterin zou zetten. Ergens op het middenveld, dat ik niet teveel achter die spits aan moet lopen.
Als speler zou je wellicht potten kunnen breken… Je hebt het afgelopen jaar die jongens onder je hoede gehad, met wisselende resultaten kunnen we wel zeggen.
De jongens hebben hier en daar zelf ook wel wat laten liggen…
Zie je toch kansen voor Groen Geel om een goal te maken tegen de FC?
Zeker, ja zeker. Misschien een bevlieging van Ruben Ludwig ofzo.
Als ie dan nog in het veld staat.
Als ie nog in het veld staat inderdaad. Misschien is het goed om Ruben dan de laatste twintig minuten nog in te brengen. Dat de tegenstander dan moe is en we door een bevlieging van Ruben nog stiekem een goaltje maken . Ik had wel verwacht dat we nog een goal zouden maken ja.
Je hebt natuurlijk ook als speler dit soort wedstrijden gespeeld. Ik begreep dat de aanvoerders onderling hadden afgesproken dat deze wedstrijd een fustwedstrijd zou zijn. Hoe benaderen de profs zo’n wedstrijd?
Je hebt als prof wedstrijden in de voorbereiding, dat zijn redelijk serieuze wedstrijden. Dan speel je om je te bewijzen en om fit te worden. En je hebt wedstrijden aan het eind van het seizoen, dan is het vooral relaxt. Ik heb natuurlijk altijd achterin gestaan en dan vond ik het nooit zo erg om de tegenstander een keer te laten scoren. Het is maar net de vraag of zij dat dan toelaten, maar wij deden dat altijd wel, dus 10-1 ofzo. Ik heb er ook wel vertrouwen in dat we gaan scoren.
We verwachten ook veel fans van FC-Groningen. Kun jij hun uitleggen wat voor club Groen Geel is?
Groen Geel is een unieke club. Niet te vergelijken met andere verenigingen, of misschien met TKB. Een club waar gezelligheid bovenaan staat en waar aan alle kanten het positieve er vanaf straalt. Wat dat betreft is het ook wel een club naar mijn hart. We hebben een heel jaar onderaan gestaan. Meestal, als je een half jaar onderaan staat, heb je het wel een beetje gehad met de club en dan zijn er spelers die weggaan. Wij zijn er toch voor blijven gaan, de ene keer wat beter dan de andere keer, maar er is nooit een negatieve sfeer geweest. Dat vind ik wel heel bijzonder aan deze club.
Denk je dat de club nu op een punt is dat het behaalde niveau en de gezelligheid met elkaar in conflict zijn gekomen?
Ja. Ik heb het daar ook wel met een paar spelers over gehad. Ik zie het als een tussenjaar. Aan de ene kant baal ik ervan dat we zijn gedegradeerd, maar ik was niet zo verrast op het moment toen het gebeurde. Ik hoop echt dat het een tussenjaar is voor Groen Geel – al kun je dat pas volgend seizoen zeggen. Ik denk dat iedereen er nu ook wel achter is gekomen, dat het met deze instelling en betrokkenheid om wel of niet aanwezig te zijn niet lukt om te overleven in de eerste klasse. Dat lukt in de tweede klasse, maar dat lukt gewoon niet meer in de eerste klasse. Ik vind het heel jammer dat ik dat niet heb kunnen veranderen, aan de andere kant begrijp ik het ook wel dat ik het niet heb kunnen veranderen. Daar is meer tijd voor nodig. Daarnaast, Jeroen Vogel (aanvoerder) nam afgelopen weekend afscheid van de mensen die vertrekken en hij gaf toen ook aan dat ik als trainer nooit een conflict heb gehad. Dat is ook hoe ik trainer wil zijn, je doet het voor je plezier. Het moet wel leuk blijven. Ik heb vooral geprobeerd of we een rol van betekenis konden spelen in de eerste klasse en dat is uiteindelijk redelijk lang gelukt.
Tijdens je profcarrière heb je bij bekende en minder bekende clubs gespeeld (FC Groningen, Omiya Ardija, FC Den Bosch, KF Tirana, Toronto Lynx en Veendam). Op welke club lijkt Groen Geel het meest en waarom?
Dat is wel een mooie vraag. Ik denk dat Groen Geel het meest op Tirana lijkt. Groen Geel is supergezellig, goede gesprekken met spelers. Het gaat niet alleen maar over voetbal. Dat vond ik ook wel typerend voor mijn periode in Albanië. Voetbal was eigenlijk een beetje bijzaak, het ging meer over wat gebeurt hier allemaal, wat is jullie geschiedenis, wat is er te zien. In de periode dat ik in Albanië zat, zat ik eigenlijk iedere avond op het terras, koffie te drinken met collega’s. Dat was bij Groningen niet zo, en bij die andere clubs was dat ook niet zo.
Wat zou jij ons als club mee willen geven?
Eigenlijk zou ik zeggen dat je zo door moet gaan. Ik hoop dat zo snel mogelijk hier de boel verbouwd wordt, dat het qua kleedkamers allemaal wat prettiger wordt. Ik zou niets veranderen, het zijn hartstikke leuke mensen bij elkaar. Er gaan wel eens dingen mis, die worden dan altijd op het allerlaatste moment geregeld. Maar het wordt wel allemaal geregeld. In die zin lijkt het ook wel op Albanië. Het ziet er uit als een ongeorganiseerde puinhoop, maar ondertussen, als dingen moeten gebeuren, dan gebeurt het gewoon. Het komt toch ook altijd weer op zijn pootjes terecht.
Dank je wel, Jan!
