“Ja, we hebben vijf jongens van ons 1ste in de basis staan. We willen natuurlijk niet degraderen. En tja, het is ook wel lekker om het grote Groen Geel 2 een hak te zetten richting het kampioenschap.” Zoiets bazelde de trainer van Gorecht Anderhalf voorafgaand aan de wedstrijd. Na een 2-0 ruststand en 6-0 eindstand kon de zwart-witte faalbrigade met de staart tussen de benen terug naar het statige Haren. Tot volgend seizoen! Oh nee.
Het feest op Corpus begon afgelopen donderdag al. Met de tas op de rug sjokte ik langs het hoofdveld. Trainer Veenhof pompte wat ballen op en vroeg mij hem even te helpen. “In het materiaalhok staat een enorm blik, zullen we deze samen openen?” Ik probeerde het met mijn zakmes – ooit afgepakt van Jacob Bras toen hij Warhol werd uitgezet -, maar dat mocht niet baten. Gelukkig had Jasper Valentijn, die maar eventjes kon trainen vanwege een lang weekend carnavalskrakers in het Brabantse Biest-Houtakker nabij Eindhoven, een blikopener mee. Het blik opende zich en vanuit de hoek van mijn ogen zag ik stante pede iemand op grootse wijze een bal op de borst aannemen. Het was René Bredenhof, a.k.a. The Hoff. Terug van nooit weggeweest. Geflankeerd door een sprintjes trekkende Johan Niemeijer, de zongebruinde recesnoviet Nick Sturkenboom en het wereldreizende, met vogelnest getooide scorende fenomeen Jelmer Berendsen. Alsof dat nog niet genoeg was stapte ook Pieter van der Ven het veld op, bijgestaan door enfant terrible Ruben Ludwig. Hun massale vraag werd al gauw duidelijk: “Mogen wij zaterdag met het 2de meedoen?”
In het holst van de vrijdagnacht was leermeester Martin de Veen opgewonden aan het puzzelen. Op datzelfde moment was de warming-up van zijn groengele kornuiten reeds gaande. Speciaal biertjes werden op diverse plekken in de binnenstad met genoegen verwerkt door mannen als Broekhof, Miedema, Hollywood, Cremer en Oude Avenhuis. Die laatste overigens uiteraard bij iemand thuis, want een Pintelier of Soestdijk is voor een nuldejaars uiteraard veel te hoog van prijs. De zaterdag dan. De coïtusbalans was plus drie dankzij Niels C., Niels V. en Jesper. Daarbij af en aan een zonnetje, windkracht vijf, veld zes, geen Assen en Hartlief, wél de jongste Posthumus en eerdergenoemde Hoff en Niemeijer. Een basiselftal met Bergsma, Cremer, Hollywood, recidivist Broekhof (hierover later meer), Jansen, Veenstra jr., Posthumus, Strijker, Oude Avenhuis, Teitsma en Niemeijer. Een opponent met zes jongens van het 2de, aangevuld met wat halven van Gorecht 1, denk aan Pieter “Vieze” Boers, Cees “Beauty” bij de Leij en Marnix “Rode Tornado” Voorraad. Ergens logisch dat zulke jongens worden opgetrommeld bij het zwaar kwakkelende Gorecht 2, in dit geval Anderhalf, dat naar alle waarschijnlijkheid reikhalzend uitkijkt naar de reserve derde klasse. De jongens zijn gister gewogen en te licht bevonden. Niet goed genoeg voor 1, laat staan voor Anderhalf of 2. Wellicht wél succesvol met 2 in de reserve derde klasse? Of als Anderhalf? Vast wel. Of niet.
Teitsma maakte op aangeven van Niels Cremer, beter bekend als Cream ofwel de kruising tussen Jezus en Colin Farrell, de 1-0. Pieter “Vieze” Boers van Anderhalf maakte ergens halverwege de eerste helft op welhaast ridicuul komische wijze de 2-0, wat van deze open sollicitatie naar een overgang van de godenzonen van De Veen ergens een bedroevende klucht maakte. Scheidsrechter Kloppenburg, die naar eigen zeggen sterk floot vanwege zijn omvangrijkheid, zette de 2-0 echter op naam van Niemeijer. “Het was zijn schot.” Omdat zowel Teitsma als Oude Avenhuis en Strijker nog wat kansen lieten liggen, bleef het bij 2-0. Man Of The Half? Cream. Assistje, zag drie tegenstanders geblesseerd, bang en nerveus ineen het veld verlaten én zag eruit alsof hij net auditie had gedaan voor de nieuwste Tarzanfilm. Al snel na rust werd het 3-0. Teitsma raakte de lat, zag de bal terug stuiteren en voordat hij zelf de beslissing mocht genereren, deed de Rode Tornado dat. Toen niet veel later Jan Jacob Posthumus, na fijnbesnaard voorbereidend werk van de knapste Veenstra – Niels dus -, de keeper ‘stuurde’ en subtiel binnenschoot, was de wedstrijd gespeeld. De Veen bracht Haan, Hoff, Van Gerrevink, Veenstra sr. en Berendsen, dit derhalve vlak nadat bij aanvoerder én vader (!) Jesper Broekhof de spreekwoordelijke stoppen doorsloegen. Een ouderwetse scrimmage deed de bal in de handen belanden van de goalie van Anderhalf. Broekhof, die in pak op de club kwam vanwege een sollicitatiegesprek later op de dag, kon blijkbaar niet verkroppen dat hij qua krullende haardos vermeende concurrentie heeft gekregen van man of the world Berendsen. Hij haalde hard uit en raakte de jonge doelman bars op het tienerlijf. Eenentwintig matadors schreeuwden om dieprood en een eeuwige verbanning van de voetbalvelden, maar Kloppenburg had alleen maar oog voor Eppingod die even kwam kijken. “Sorry, niks gezien. Ik zag Eppingod langs de kant staan en kon mijn ogen niet geloven.” Ook protesten na afloop hadden geen zin, al was De Veen duidelijk. Niek en Hoff de laatste twee wedstrijden centraal. Strijker aanvoerder. Broekhof kan vervroegd op vakantie.
In de slotminuten liep de kampioensformatie nog uit naar 5-0 (Berendsen) en 6-0 (Teitsma). Omdat NEC Delfzijl ook blijft winnen (2-5 bij LTC), gaan beide teams nog steeds samen aan kop. Het doelsaldo is echter wel plus drie in het voordeel van Groen Geel. Kampioen op doelsaldo? Of volgt er bij een gelijk aantal punten een beslissingswedstrijd? Zoals verwacht niemand die het weet. “Kampioen waren we in augustus al!”, schreeuwt Strijker. Over twee weken wacht HFC ’15 (uit), waarna op 7 mei de competitie wordt afgesloten met een thuiswedstrijd tegen Omlandia. NEC neemt het nog op tegen Gorecht (thuis) en Zuidhorn (uit). Vooral die laatste ontmoeting is interessant, aangezien Zuidhorn prima op dreef is de laatste weken en thuis alleen verloor van, jawel, Groen Geel 2. En waar de pitchers na afloop rijkelijk vloeiden en terloops Noordwolde 2 aan banden werd gelegd tijdens de bierestafette, eindigde de dag op de housewarming van De Veen. Zaterdag is de mooiste dag van de week.
