Ergens midden in de week dook er plots een priemende vraag op in de Whatsapp-groep van Groen Geel 2. “In die reserve tweede klasse met Groen Geel 3 en wat Friese middelmaat promoveren de nummers 1 en 2, hoe zit dat bij ons?” Onwetend en bijna tegen het domme aan kwam er logischerwijs even geen reactie. Zelfgekozen aanvoerder Jesper Broekhof – nog natollend van het fenomeen Olde Monnikhof – ging op onderzoek uit en jawel, ergens diepgeworteld in een KNVB-document stond inderdaad dat ook de nummer 2 rechtstreeks promoveert. Rekenwonder Peter Bergsma dacht dat ze er dan nog niet waren. Andere rekenwonders dachten van wel. Met nog drie wedstrijden te gaan en een voorsprong van tien punten kan de eerste vlag worden gehesen. De eclatante 7-1 overwinning op buurman Citypark Rangers, waarin het door Mike Hoeksema zo vaak besproken totaalvoetbal 90 minuten lang in vol ornaat werd geëtaleerd, was blijkbaar al genoeg om te promoveren. Na een flinke aantal jaren waarin het 2de vooral figurant was in de tweede klasse, zijn zij dit seizoen – samen met medekoploper NEC Delfzijl 2 – heer en meester. Maar allemaal leuk en aardig: alleen de titel telt, toch? En dat is zo. Promoveren is leuk, maar als nummer 2 voelt dat toch een beetje als op donderdagavond aan de bar moeten zitten met Rik Spekken, terwijl Matthijs Eppinga evenzo present is. Of van barman Edo de Vlieger een lauw glas Amstel ontvangen, binst je toch echt een Vedett had besteld. Of wakker worden met het zaterdagochtendmatchdaygevoel en dan beseffen dat het een inhaalweekend betreft en je níet met Niek mag douchen.
Enfin. De titelstrijd is in al haar levendigheid losgebarsten. NEC stond op drie punten, edoch met een inhaalwedstrijd tegoed. Deze vond afgelopen zaterdag plaats tegen het geslepen VIBOA 3. Het werd 4-3 voor NEC, waarbij VIBOA op 4-3 een pingel miste. Zonde. NEC staat daarmee, net als Groen Geel 2, op 40 punten uit 17 wedstrijden. Doelgemiddelde van beide teams: +33. Zaterdag staan er twee heerlijke wedstrijden op het programma. Groen Geel ontvangt het gevaarlijke Gorecht (dat afgelopen weekend met 5-0 HFC ’15 won) en NEC gaat op bezoek bij sterkhouder Zuidhorn. Na het stoppen van Hillebrand Brandsma, Groen Geel 1-achtig blessureleed bij Niels Veenstra, Niek Hollewand en Walter Hartlief en de ontactisch uitgestippelde vakantieperikelen van Luuk Schoorlemmer mist het 2de plots een vijftal belangrijke (basis)krachten. Het wordt dus puzzelen voor de toch al niet zo brede equipe van Martin de Veen. Maar wanneer zien we Martin Hordijk terug? Hoe fit is Emiel Miedema? Wordt het tijd voor het duo Wobbes en Smeenk voorin? In het zicht van de haven stranden is geen optie voor een kampioenmaker als Henk Strijker. Moet hij het dan gaan doen? De afgetrainde alleskunner die ergens na de zomer misschien wel afzwaait richting het Arubaanse expat-walhalla? Ja, hij gaat het doen. Iedereen op sleeptouw nemen tegen het Harense Gorecht. En een week later op welhaast majestatische wijze Groen Geel 1 naar de noodzakelijke overwinning fulmineren tegen Leeuwarder Zwaluwen. We gaan een noodzakelijke groengele eenheid creëren. Een eenheid zo sterk en almachtig dat zelfs Groen Geel 3 zich ermee bemoeit.
Voor nu is één ding in ieder geval zeker: het wordt géén nacompetitie voor Groen Geel 2. Promotie, hulde! Geen wedstrijden tegen Zwaagwesteinde 2 of Buitenpost 2, maar lekker bij het 1ste kijken tegen Zeerobben of Broekster Boys. Laura en Lara woest acterend achter de bar, Jacob Bras lamlendig in de ballenbak, de plotselinge terugkeer van René Bredenhoff en Nick Sturkenboom, crossballen van Rick Lommerts over 735 meter, Jasper Valentijn en Johan Molenaar die achter het clubhuis hun hamstrings zoeken en Jeroen Vogel die alles, maar dan ook werkelijk alles uit de goal ranselt. Midden april, lente, zon, Niels Cremer, Corpus, ontknopingen.
