Vroeger had je een laatste man en een voorstopper. Daar werd niet over gediscussieerd. De snelle man met de sliding erachter en de knoeste schenentorpedeur ervoor. De backs konden in het pre Ritalin tijdperk eindeloos sjouwen. Een waterdichte achterhoede heette zoiets. Wilde je echt zeker van je zaak zijn dan maakte je de laatste man aanvoerder. Je kreeg geen goal tegen.
In de reserve amateur zie je ze nog wel eens. De rondzwervende laatste man met een sjek op de lip en longen als een paard. Ik wacht nog steeds op een dichtbundel speciaal gewijd aan dit mythologisch wezen. Bij Groen Geel zijn ze slachtoffer geworden van vader tijd. “De muur” noemen ze zichzelf. Het shirtje past niet meer en alle gewrichten kraken onder het massieve gewicht. Positioneren is het nieuwe mantra en de middenvelder verdedigt nooit mee. Soms hangt de aanvoerdersband nog om de arm, omdat ze zo hard kunnen schreeuwen. Het is een triest gevecht. Ze wanen zich ergens tussen Materazzi en Baresi. Hardheid en visie. Vanaf de kant zie je met lede ogen hetzelfde riedeltje voorbij komen. Plop. Balletje vlak voor de keeper en de spits prikt hem erin. Woest wordt het middenveld verrot gescholden door twee rood aangelopen dikkerdjes die nog voor buitenspel appelleren. Er werd een buitenspel valletje geopend omdat de derde sprint van de dag net iets teveel gevraagd was.
30 goals tegen in 7 wedstrijden is niet langer uniek, maar de fout ligt op het middenveld. Altijd weer dat middenveld. Elke muur bij Groen Geel zal ergens op de dag een middenvelder verrot schelden omdat hij niet mee rent met die ene snelle gast van VVS 5. Ze zijn wel verdomd sterk in de nabeschouwing. Dan wordt er een pass van 40 meter opgeduikeld, die gek genoeg niemand gezien heeft, en wordt de spits voor luie hond uitgemaakt. De keeper zag er overigens ook niet lekker uit bij de derde goal.
Toch houd ik van hem. Ik houd van hem wanneer zijn shirt niet past, wanneer de zwaartekracht hem middenin een sprint dwingt op zijn buik te gaan liggen, maar bovenal wanneer hij spreekt over het recht op de aanvoerdersband, “hij heeft immers het beste overzicht”. De muur is Groen Geel. Jonge oude mannen die denken dat ze oude jonge mannen zijn.
